Όμως το κερασάκι στην τούρτα της απανθρωπιάς, εκτός από την τυφλή του στήριξη στους άνδρες του Λιμενικού, ήταν και η εξήγηση που έδωσε για τις καταγγελίες ο υπουργός Ναυτιλίας Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, ότι «κάποιοι επιχειρούν μικροπολιτικά να ακυρώσουν τη συνεισφορά του Λιμενικού στην αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης».
Δεν απαιτείται να έχει κανείς ιδιαίτερα χαρίσματα ή υπερφυσικές ικανότητες για να καταλάβει ότι οι αυτοί άνθρωποι ΔΕΝ λένε ψέματα. Εξάλλου, κάποιος που κινδυνεύει να πνιγεί και διασώζεται δεν θα είχε ποτέ και κανένα λόγο να κατηγορήσει τους σωτήρες του. Τουναντίον, θα τους ήταν ευγνώμονες και θα έπιναν εφ' όρου ζωής νερό στο όνομά τους. Εκτός και αν ο κ. Βαρβιτσιώτης πιστεύει πραγματικά ότι οι επιζώντες πρόσφυγες τα καταγγέλλουν όλα αυτά γιατί αποτελούν μέρος κάποιου σκοτεινού σχεδίου που θέλει να πλήξει το άχραντο Λιμενικό του Σώμα. Άχραντο σε τέτοιο βαθμό που, μαζί με τις υπόλοιπες ελληνικές αρχές, έχει κατηγορηθεί πλείστες φορές στο παρελθόν από την Ύπατη Αρμοστεία και άλλες διεθνείς οργανώσεις για τις απάνθρωπες πρακτικές του.
Από τη στιγμή που ο ασυγκίνητος κ. Βαρβιτσιώτης αποφάσισε να στηρίξει τυφλά τους λιμενικούς του Φαρμακονησίου, οι οποίοι αρνούνται φυσικά τις καταγγελίες των προσφύγων, και μη διατάσσοντας μάλιστα ούτε καν μια τυπική ΕΔΕ -έστω και από εκείνες τις ψεύτικες για να κρατηθούν τα προσχήματα- επιλέγει έτσι με τον πιο σαφή τρόπο να συγκαλύψει πλήρως τα εγκληματικά τους πεπραγμένα. Με αυτή του τη στάση ο κ. Βαρβιτσιώτης καταφέρνει όχι μόνο να αποδειχθεί επικίνδυνος για τη θέση του, αλλά και να χρεώσει στο λογαριασμό του τις ζωές των γυναικών, των παιδιών και των βρεφών που χάθηκαν με τη συνδρομή των υφισταμένων του.