20 Οκτ 2017

Η Κοκκινιά και το χρώμα της μνήμης

20 Οκτ 2017 , 10:15 μ.μ.

 

"Η Κοκκινιά είναι Στάλινγκραντ κι η Καλογρέζα Μόσχα
Κι οι συνοικίες του λαού μας οδηγούν στη δόξα"

Εμβατήριο του ΕΛΑΣ Αθήνας



Νέο βίντεο-ντοκουμέντο για το εγκληματικό σύμπαν της Χρυσής Αυγής δημοσίευσε η Εφημερίδα των Συντακτών. Σε αυτό, 4 μήνες πριν από τη δολοφονική επίθεση στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, ο Ηλίας Παναγιώταρος ομολογεί ενώπιον της Τοπικής Οργάνωσης Σαλαμίνας αυτό που ξέρει και το τελευταίο ντουβάρι αυτής της χώρας, ότι δηλαδή εκείνος που ανέλαβε τη σχεδίαση και υλοποίηση της επίθεσης ήταν ο περιφερειάρχης Πειραιά Γιάννης Λαγός.






Εκεί που θέλουμε να σταθούμε περισσότερο, όμως, είναι στο σχόλιο του Παναγιώταρου για τη Νίκαια, γνωστή και ως Κοκκινιά:

«Ερχόμενος τώρα έβλεπα την πινακίδα που έλεγε "Κοκκινιά" εκεί στη Γρηγόρη Λαμπράκη. Κάποια στιγμή θα πρέπει να τους πούμε ότι θα πρέπει το "Κοκκινιά" να αλλάξει γιατί δεν είναι "Κοκκινιά", να βρούνε ένα άλλο χρώμα, κάτι μεταξύ μπλε και μαύρου, που έχει να κάνει και με τα παιδιά με τα μαύρα, με τα σύμβολά μας».

Φυσικά δεν είναι τυχαία η αναφορά του ναζί στην ονομασία της θρυλικής Κοκκινιάς. Το μένος των ναζήδων για την εργατική προσφυγούπολη του Πειραιά και το ιστορικό φορτίο που αυτή φέρει, δεν είναι καθόλου πρόσφατο. 

Οι ρίζες του μένους τους ανάγονται στα χρόνια εκείνα που η Κοκκινιά αποτέλεσε το προπύργιο της Αντίστασης κατά των γερμανικών και ελληνόφωνων στρατευμάτων κατοχής. Ήταν η Κοκκινιά, γνωστή και με το προσωνύμιο "Μικρή Μόσχα", που μαζί με τις ανατολικές συνοικίες της Αθήνας σήκωσε το κύριο αντιστασιακό βάρος, γράφοντας την εποποιΐα της αθηναϊκής αντιφασιστικής αντίστασης. 

Ήταν τα γεγονότα του Μάρτη 1944 (απεργιακές κινητοποιήσεις, τριήμερη μάχη μεταξύ ΕΛΑΣ και Μπουραντάδων-Τσολιάδων) που κατέστησαν την Κοκκινιά στα μάτια των κατοχικών αρχών ως "λίκνο κάθε ανωμαλίας".

Και ήταν η Κοκκινιά ανάμεσα στις κοινότητες εκείνες που πλήρωσαν μεγάλο φόρο αίματος για την ανυπακοή τους στους ναζί, με την εκτέλεση 78 ανθρώπων στη Μάντρα, στις 17 Αυγούστου 1944, μετά από υπόδειξη κουκουλοφόρων καταδοτών. 

Από τότε, οι βιολογικοί και πολιτικοί απόγονοι των ναζήδων και των ταγματασφαλιτών, πολύ κόπιασαν να ξεριζώσουν τη συλλογική αντιστασιακή μνήμη από το ποτισμένο με αίμα χώμα της Κοκκινιάς. 

Η Χούντα διοργάνωσε ήδη από τον Αύγουστο του 1967 αντικομμουνιστικά μνημόσυνα που καμιά απολύτως σχέση δεν είχαν με τα γεγονότα του μπλόκου, ενώ το έργο της ανέλαβε προσωπικά να συνεχίσει ο διορισμένος από αυτήν επί επτά χρόνια δήμαρχος Νικόλαος Πλυντζανόπουλος, ανιψιός του διοικητή των ευζωνικών ταγμάτων που οργάνωσε το μπλόκο. Στις 17 Αυγούστου 1968, έγιναν από τον ίδιο τα αποκαλυπτήρια "αναμνηστικής" πλάκας στον χώρο της Μάντρας, που έγραφε τα εξής εξωφρενικά:

«Προδόται και μασκοφόροι κομμουνισταί εαμίται, ελασίται παρέδωσαν εις τους βαρβάρους κατακτητάς την Ι7ην Αυγούστου 1944 αγνούς πατριώτας αγωνιστάς της Εθνικής Αντιστάσεως, τέκνα ηρωικά της Νίκαιας, οι οποίοι και εξετελέσθησαν εις τον χώρον τούτον».

Ενώ στις 2 Φλεβάρη 1969, ο χουντικός υπουργός Δημόσιας Τάξης Παναγιώτης Τζεβελέκος, σε μια απόπειρα βεβήλωσης της ιστορίας της πόλης, έκανε τα αποκαλυπτήρια της προτομής του δικτάτορα Μεταξά.

Καταλαβαίνουμε λοιπόν τη σημασία που παραδοσιακά είχε η "άλωση" της Κοκκινιάς για τους παλιούς και τους σύγχρονους ναζί. Αντιλαμβανόμαστε γιατί το πρότυπο περιφερόμενο τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής που, μεταξύ άλλων, δολοφόνησε τον Παύλο Φύσσα, είχε τη βάση του στην Τοπική της Νίκαιας, και μάλιστα στον ίδιο δρόμο όπου βρίσκεται ο ιστορικός χώρος της Μάντρας.

Στόχος των φασιστών της Χ.Α. παραμένει και σήμερα η Κοκκινιά, ως σύμβολο αντίστασης κατά των ιδεών που εκπροσωπούν. Εξού και η αναφορά Παναγιώταρου στο "χρώμα" της πόλης που πρέπει να αλλάξει, προς το κυανόμαυρο (προκαλώντας βέβαια την παρατήρηση άλλου στελέχους της τοπικής οργάνωσης, που υποδεικνύει ως καταλληλότερη μετονομασία για την «Κοκκινιά» το «Κοκκινόμαυρη», παραπέμποντας στα χρώματα του Τρίτου Ράιχ). 

Στοχεύοντας στο "χρώμα" της πόλης, στοχεύουν κυρίως στο "χρώμα" της μνήμης. Και αυτό δεν τους περάσει.
Κοινοποιήστε το στο..
 
Υποσέλιδο
Κορυφή