Ο καλά ενημερωμένος ανταποκριτής της Καθημερινής στην Ουάσιγκτον Αθανάσιος Έλλις, γράφει σήμερα στην διαδικτυακή έκδοση της εφημερίδας πως η Ελλάδα και η π.γ. Δημοκρατίας της Μακεδονίας βρίσκονται κοντά στην επίτευξη μιας συμφωνίας για το τελικό όνομα της γείτονας χώρας κάτω από την πίεση των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επικρατέστερη πλέον θεωρείται η ονομασία "Μακεδονία του Βαρδάρη" (Macedonia Vardarska) με τη σύμφωνη γνώμη μεταξύ των γειτονικών κυβερνήσεων. Μετά από είκοσι χρόνια εθνικιστικού παροξυσμού και πολιτικών παλινωδιών και από τις δύο πλευρές, ήρθε ή ώρα να ομαλοποιηθεί η γεωπολιτική κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων με την τελευταία εκρεμμότητα, που δυναμίτιζε την ευστάθεια της περιοχής στα πρώτα χρόνια μετά το '91 οδηγώντας τη χώρα που διασχίζει ο ποταμός Βαρδάρης (στο δικό μας έδαφος λέγεται Αξιός) στην ανασφάλεια και στην επιδείνωση της εσωτερικής πολιτικής κατάστασης. Κύρια υπεύθυνη, εκτός βέβαια από τις επεκτατικές βλέψεις του εγκληματία Μιλόσεβιτς και λιγότερο η πίεση της βουλγαρικής πολιτικής αλλά και της αλβανικής μειονότητας, ήταν και η αδιάλλακτη στάση των ελληνικών κυβερνήσεων - κυρίως του Μητσοτάκη και του Ανδρέα Παπανδρέου - που φάνηκαν πολύ κατώτερες από τις διεθνείς συνθήκες.
Πάνω από 130 κράτη έχουν αναγνωρίσει το κράτος της Μακεδονίας με το συνταγματικό της όνομα εδώ και είκοσι χρόνια, με σκοπό να αποτραπεί αρχικά η εδαφική εποφθαλμίαση του νέου κράτους, δεν διεκδικούσαν ανοιχτά μόνο οι Σέρβοι τα διαφιλονικούμενα εδάφη αλλά υπόγεια και η ελληνική πλευρά καλλιεργούσε τις δικές της βλέψεις, που αν είχαν αρχίσει να υλοποιηθεί η μοίρα της Ελλάδας θα ακολουθούσε εκείνη της Σερβίας με ολέθριες συνέπειες, ανάλογες ίσως με το 1897. Αλλά ως γνωστό, με τα "αν" δεν γράφεται η Ιστορία.
Εδώ και αρκετό καιρό ασχολούμαι επισταμένα με το Μακεδονικό Ζήτημα αλλά και τον πόλεμο στην πρώην Γιουγκοσλαβία μετά τη διάλυσή της. Βρήκα πολύ ενδιαφέρουσες πηγές, σπάνια αναφερόμενες καταστάσεις και ντοκουμέντα (ορισμένα από αυτά θα παρουσιαστούν για πρώτη φορά στο διαδίκτυο) που θα κάτσω να γράψω μια σειρά από ποστ στο Jungle Report καταδεικνύοντας τον παραλογισμό και την τρέλα της περιοχής των Βαλκανίων. Και κυρίως, θα δείξω πόσο κορόιδα πιάστηκαν οι Έλληνες στον περίφημο εθνικιστικό παροξυσμό της περιόδου 1992-95, που πλέον αποτελεί και σημαντικό θέμα αναφοράς της πλούσιας διεθνής βιβλιογραφίας γύρω από την χειρότερη πολεμική διένεξη στην Ευρώπη μετά τη λήξη του Β' ΠΠ.
Με την ψύχραιμη παράθεση των γεγονότων και την παρουσίαση των πολιτικών παρασκηνίων, θα κατανοήσουμε καλύτερα το όλο σκηνικό αν κάνουμε και μια ιστορική αναδρομή στην ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας, από την εξέγερση του Ίλιντεν μέχρι τις σημερινές θέσεις των μειονοτήτων ένθεν κακείθεν των συνόρων. Η περιπέτεια θα έχει πολύ ενδιαφέρον και θα δώσει πιστεύω μια αφορμή για διάλογο πέρα από τις παρωπίδες του εθνικισμού και τον ρεβιζιονισμό της σύγχρονης ιστοριογραφίας.