Ήταν ζήτημα ελαχίστου χρόνου αυτό το περιβόητο Δημοψήφισμα να αποδειχθεί ως άλλη μια ξεκαρδιστική φαρσοκωμωδία -μοιραία αυτή τη φορά.
Του την έφεραν πολύ άσχημα του ΓΑΠ οι υπουργοί του, που θέλοντας να σώσουν ότι απέμεινε από τα πολιτικά τομάρια τους πήδηξαν πρώτοι από το καράβι, όταν αυτό, μετά από τις έντονες εσωτερικές και εξωτερικές αντιδράσεις, άρχισε να βυθίζεται.
Γιατί δεν γίνεται μετά από σύγκλιση του υπουργικού συμβουλίου να βγαίνει ο ΓΑΠ και να αναγγέλλει δημοψήφισμα, και μετά από μόλις 2 μέρες εξελίξεων να αποστασιοποιούνται οι υπουργοί του.
Χαρακτηριστικό το παράδειγμα του Βενιζέλου που υποστήριξε με σθένος το δημοψήφισμα στο δελτίο του ΑΝΤ1:
Ενώ σήμερα το πρωί επιστρέφοντας από τις Κάννες τα μάζεψε όλα μιλώντας για "εθνικές ενότητες" και άλλα κολοκύθια.
Να σημειωθεί, ότι αυτά τα πολιτικά πρόσωπα θα ξαναζητήσουν ψήφο παρουσιαζόμενα ως σοβαρά και αξιόπιστα.
Πολιτικά ανδρείκελα, άτολμα και ανίκανα. Που αντί στην Ευρώπη να εκμεταλλευτούν τη μεγάλη δύναμη του αδύναμου κρίκου που Ελλάδα αποτελεί, παραδίδονται στις εκβιαστικές μπλόφες του πολιτικού πόκερ που παίζουν οι Μέρκελ και Σαρκοζί.
Το μόνο καλό που είχε αυτή η φάρσα του Δημοψηφίσματος, είναι που έκανε πολλές αντιμνημονιακές μάσκες να πέσουν, με πρώτη και καλύτερη αυτή της Νέας Δημοκρατίας που περίτρανα αποδείχθηκε ως μπλε ΠΑΣΟΚ.
Ο "αντιμνημονιακός" Σαμαράς, μέσα σε δύο μέρες ακύρωσε τελείως την λαϊκίστικη "αντιμνημονιακότητα" του. Τώρα πια είναι υπέρ της ληστρικής δανειακής σύμβασης, αλλά "κατά μέτρων που θα τη συνοδεύουν".
Κολοκύθια τούμπανα δηλαδή, που θυμίζουν την παρόμοια μπούρδα του Λά.Ο.Σ.:
"Ψηφίσαμε το μνημόνιο, αλλά όχι τα μέτρα"
Εκτός από τη ΝΔ, τα έκαναν επάνω τους και οι διάφοροι ουρλιάζοντες πρωινοί και βραδινοί δημοσιογράφοι. Κάτι Τράγκες, κάτι Αυτιάδες, κάτι Παπαγιάννηδες, κάτι Κουίκηδες, κάτι Κουρήδες κλπ...
Τα κύρια αντιδημοψηφισματικά επιχειρήματα των "αντιμνημονιακών":
- Θέτει σε δίλημμα το λαό,
- Διχάζει το λαό,
- Θα έπρεπε να γίνει εξαρχής, όταν μπαίναμε στο μνημόνιο.
Λες και τότε δεν θα ετίθετο το ίδιο ακριβώς δίλημμα: Χρεοκοπία ή απάνθρωπα μέτρα.
Όλοι αυτοί, λοιπόν, αποδείχθηκαν φαφλατάδες και κότες μπροστά στα δύσκολα, που οι ίδιοι όλο αυτό τον καιρό επιζητούσαν (π.χ. "να αποφασίσει ο λαός για τη μοίρα του" και άλλα τέτοια ρομαντικά).
Όλα δείχνουν ότι θα πραγματοποιηθεί και πάλι το σχέδιο των μεγάλων συμφερόντων της διαπλοκής, δηλαδή του Βαρδινογιάννη, του Μπόμπολα, του Ψυχάρη, του Αλαφούζου, που μέσα από τα κανάλια τους, τις εφημερίδες και τα ραδιόφωνά τους βομβαρδίζουν με τις δημοσιογραφικές τους μαριονέτες επί καθημερινής βάσεως την κοινή γνώμη με το αίτημα της "Κυβέρνησης Εθνικής Σωτηρίας", που δεν είναι άλλο από Κυβέρνηση Σωτηρίας των επιχειρηματικών τους συμφερόντων.
Τι σημαίνει όλο αυτό;
Ότι, προς εξευμενισμό του λαού και μόνον, θα επιλεγούν άλλα πρόσωπα για να ακολουθηθεί η ίδια ακριβώς και απαράλλαχτη ληστρική πολιτική των φόρων, των περικοπών, των χαρατσιών, της διαρκούς πτώχευσης του λαού.
Τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. Ο λαός θα παραμείνει και πάλι ο μόνος χαμένος της υπόθεσης.