Περισσότερο 40ήμερα μνημόσυνα θυμίζουν οι μαζώξεις για τα γενέθλια της ΝΔ, παρά επετειακές εκδηλώσεις για τα 40χρονα της.
Τις τελευταίες εβδομάδες, στελέχη της Γαλανόμαυρης Παράταξης πυκνώνουν τις εμφανίσεις τους σε κομματικά ακροατήρια, σε μια προσπάθεια να μαντρώσουν τους ψηφοφόρους τους, ενόψει και της εκλογικής ήττας η οποία αναμένεται ταπεινωτική για το κυβερνόν κόμμα.
Σε αυτές τις εμφανίσεις επικεντρώνονται σχεδόν αποκλειστικά στο κατακεραύνωμα του "κομμουνιστικού" ΣΥΡΙΖΑ, αναμασώντας εκείνες τις μπαγιάτικες κινδυνολογίες με τις οποίες κέρδισαν στο τσακ τις εκλογές του Ιουνίου του 2012.
Πρωτοπόρος σε αυτόν τον υπέρ πάντων αγώνα κατά του νέου κομμουνιστοσυμμοριτισμού, ο γνωστός και αγαπημένος μας τσεκουροφόρος δεξιός ακτιβιστής, ο άλλοτε διάδοχος του Μιχαλολιάκου στη νεολέρα της ΕΠΕΝ (και νυν επίδοξος διάδοχος του Σαμαρά στη γερολέρα της ΝΔ), ο οποίος χτυπιέται για εκατομμυριοστή φορά για την ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς.
Και τι δεν θα έδινε η σκληρή σαμαρική Δεξιά με μπροστάρηδες τους Γαρουφαήλους και τους
Μαυρουδήδες να ηγεμονεύσει και αυτή στο χώρο των ιδεών.
Μόνο που το εγγενές πρόβλημα της Δεξιάς από τις απαρχές της δεν ήταν η έλλειψη σε ιδεολογική ηγεμονία, αλλά ο πλεονασμός της σε ιδεολογική αναπηρία.
Γιατί όσο
το ιδεολογικό της πρόταγμα παραμένει ένας αλλοπρόσαλλος αχταρμάς από
Σπανουδάκη, γέροντα Παΐσιο, Περικλή Γιαννόπουλο, του Αητού τον γιο, της
Κορέας τα ιδανικά, την περί κονσερβοκουτιών παραφιλολογία, ανοίγματα στα
τάγματα ουγκάνων, μουρούτικες τουιτεριές, αναλύσεις του μεταναστευτικού
τύπου Κωτούλα και Κολοβού και μπόλικη Θάτσερ στην κλιμακτήριό της,
μάλλον φιρί-φιρί το πάει η δεξιά μπάμπω να ανανεώσει την άδεια παραμονής
του Μαρξ και του Μπακούνιν στα μυαλά των υγιών κομματιών της κοινωνίας
για άλλες 4 δεκαετίες.