Κυριακή, 9/12 μία Κυριακή νωπή ακόμη από την ολονύχτια νεροποντή. Ήρθε η ώρα να απορροφηθώ στον Κυριακάτικο Τύπο. Ανοίγω πρώτα λοιπόν την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία και αφού φυλλομετρήσω -ταχύτατα μπορώ να πω- εστιάζω στον «Ιό» ο οποίος αφιερώνει το σημερινό του άρθρο στη «Δεύτερη Δίκη του Ταλμούδ», ΄πολύ εύστοχα αφού μόνο σαν συνέχεια της μεσαιωνικής «δίκης» του 13ου αιώνα, μπορεί να εκληφθεί αυτό που συμβαίνει από το Σεπτέμβριο μέχρι σήμερα, στις δικαστικές αίθουσες της Αθήνας.
Γι μία ακόμη φορά, οι αναφορές ιστορικές ή βιβλιογραφικές είναι ηχηρά ραπίσματα στον παραλογισμό του γέρου Πλεύρη. Διαβάζω το άρθρο και απορώ για την κατάντια της χώρας στην οποία γεννήθηκα και ζω, να χρειάζεται τακτικές επαναλήψεις της αλήθειας για να μην ολισθήσει οριστικά στα Τάρταρα που την οδηγεί ο μισαλλόδοξος εθνικισμός, ο αλυτρωτισμός και τελικά ο μικροελλαδισμός των «εθνικιστών και μουσαντέν πατριωτών» της.
Καθώς το κείμενο κυλάει μπροστά από τα μάτια μου, ένας διάλογος μεταξύ συνηγόρου και κάποιου μάρτυρα σφηνώνεται σαν βλήμα στα μάτια μου.
-Κατά τη γνώμη σας κύριε μάρτυς το βιβλίο είναι καλύτερο ή χειρότερο από το Mein Kampf (Ο Αγών μου) του Χίτλερ;
Είναι αδύνατο. Πρέπει να διάβασα λάθος. Διεκδικούνται δάφνες «πονήματος» για τη δεμένη χαρτόμαζα του Πλεύρη, μέσω της αξιολόγησης της με ένα «αριστούργημα» και ταυτόχρονα ευαγγέλιο του ναζισμού. Υπάρχει δικαστική έδρα που θα ακούσει αυτή την ερώτηση ενώπιον της και δεν θα αντιδράσει;
Το Mein Kampf ήταν το ευαγγέλιο ενός καρκινικού μορφώματος που όταν κατέλαβε τα κέντρα εξουσίας μίας κραταιής χώρας και τις ανασφάλειες ενός πειθαρχημένου και εργατικού λαού, αιματοκύλισε τον πλανήτη. Το «Εβραίοι, όλη η αλήθεια» εφόσον δοκιμάζεται με Λυδία λίθο το Mein Kampf, αυτοδικαίως κρίνεται ως ένα δημιούργημα μίσους δίχως έρεισμα. Ένα ρατσιστικό δημιούργημα ενός παράφρονα. Ναι, αφού ο θαυμαστής Πλεύρης, θέλει να συγκρίνεται το κατασκεύασμα του με το Mein Kampf γιατί αυτό τον ικανοποιεί, η απλή λογική, η ορθή λογική του δίνει την απάντηση αλλά και την καταδίκη του γι΄’ αυτά τα οποία κατηγορείται.
Η έδρα του δικαστηρίου άραγε το κατάλαβε αυτό, ή μήπως θεωρεί και το Mein Kampf «ιστορικό πόνημα»;
Έχω διαβάσει αναφορές σε σελίδες, γραμμές και στοίχους του ψευδοπονήματος, του γλοιώδους χαρτοκατασκευάσματος.
Ο Πλεύρης έχει δημοσιεύσει (επιστολή ήταν) εκείνο το εντελώς γελοίο κείμενο που απαριθμεί τα σημεία που «τεκμηριώνει» τις «απόψεις» του και παρουσιάζει τους διαφωνούντες (τον Ιό ας πούμε) ενεούς, αποδίδοντας τους την επωδό: «Μιλιά!!» Πιο γελοίο κείμενο δεν έχω διαβάσει. Γιατί καταβάλει όλη αυτή την προσπάθεια ο μωρός γέρων - κλασική περίπτωση Alzheimer;
Αν ανατρέξει κανείς στα «συμπεράσματα» που εξάγει ο ίδιος ο «συγγραφέας» στο χαρτοκατασκεύασμα, θα διαβάσει πως απαιτείται:
1. Να απομακρυνθούν όλοι οι Εβραίοι από την Ευρώπη
2. Να επισημανθούν όλα τα ΜΜΕ που ελέγχονται από Εβραίους
3. Να απαγορευθεί η λειτουργία των «εβραιοσιωνιστικών» οργανώσεων
4. Να οδηγηθεί στα δικαστήρια η πολιτικοθρησκευτική ηγεσία του «Εβραιοσιωνισμού»
5. Να λογοδοτήσουν ποινικώς και ηθικώς οι «συνεργασθέντες»
6. Να διεκδικηθούν τα χρήματα τα οποία εδόθησαν παρανόμως στους «Εβραιοσιωνιστές»
7. Με πρωτοβουλία της Ελλάδας να γίνει διάσκεψη Ευρωπαϊκή για να ερωτηθεί το Ισραήλ, αν πιστεύει στην παγκόμια κυριαρχία του......
8. Να οργανωθεί εκστρατεία διαφωτίσεως της κοινής γνώμης (από τον Πλέυρη μήπως;;)
9. Να υποχρεωθεί το Ισραήλ να εφαρμόσει τη διεθνή νομιμότητα....να και με τη σειρά τους, οι ΗΠΑ η Βρετανία, η Κίνα, η Ιαπωνία κλπ κλπ.
10. Να συγκροτηθεί πανευρωπαΙκό εθελοντικό σώμα πολεμιστών που θα βοηθήσουν τους άοπλους Παλαιστίνιους (τι αλτρουϊσμός!!!)
11. Να διακοπούν οι σχέσεις του Ισραήλ με τα χριστιανικά κράτη.
12. Αν ο «Εβραιοσιωνισμός» δεν καταδικάσει τα όσα γράφουν τα ιερά βιβλία του, τ΄’οτε να ληφθούν άμεσα μέτρα
13. Δεν υπάρχει λόγος αναγνώρισης του Ισραήλ από την Ελλάδα, αφού αυτό συμμαχεί με τους Τούρκους (!!!!!)
Ναι. Το βιβλίο ούτε προτρέπει σε εχθροπραξίες, ούτε σε βία. Αυτό είναι σαφές. Από την άλλη, ο εισαγγελέας Λαζαράκος (πότε θα γίνει Λάζαρος;;) το θεωρεί ιστορικό πόνημα.
Δεν ξέρω αν το εννοείτε, αλλά οι παραπάνω προτάσεις, είναι που το καθιστούν πολύτιμο ιστορικό πανδέκτη (για τον εισαγγελέα Λαζαράκο και τους συν αυτώ)
Ζούμε τον εκπεσμό της λογικής. Ζούμε την απόλυτη ξεφτίλα του ίδιου μας του πολιτισμού όχι γιατί γεννήθηκε ένας ή δέκα Πλεύρηδες, Βορίδηδες, Γεωργιάδηδες. Τη βιώνουμε γιατί τοποθετούμε τις ανοησίες τους απέναντι σε αξίες και θέσεις, καθιστώντας αυτές ισοδύναμες.
Κανείς δεν αρνείται το δικαίωμα τους να εκφραστούν, αρκεί να μην παραβιάζουν τη στοιχειώδη λογική που τελικά αποτελεί το θεμέλιο του σύγρονου πολιτισμού.
_________________
*χρησιμοποιώντας και παλαιότερο τίτλο του Ιού (εκτός του τίτλου του Αδολφικού "πονήματος")