ΛΑ.Ο.Σ. Πόλεμος στα ναρκωτικά ή πόλεμος στη λογική και στην ανθρωπιά;
Οι θέσεις του ΛΑ.Ο.Σ για την καταπολέμηση των ναρκωτικών - ένα παραλήρημα στρατοκρατικού χαρακτήρα - ένα ακόμα δείγμα άκρατου λαϊκισμού
Οι θέσεις του ΛΑ.Ο.Σ για την καταπολέμηση των ναρκωτικών - ένα παραλήρημα στρατοκρατικού χαρακτήρα - ένα ακόμα δείγμα άκρατου λαϊκισμού
Directed by: Spy
Junglewood Productions
Junglewood Productions
Ηρωίνη, κοκαϊνη, ecstasy, μεταμφεταμίνες, αμφεταμίνες, βαρβιτουρικά, παραισθησιογόνα. Όλα συλλήβδην ναρκωτικά. Όταν παύει να υπάρχει νόημα στη ζωή, παύει η αναζήτηση, παύει του κόσμου η αίσθηση, έρχεται η παραίσθηση. Έρχονται τα ναρκωτικά.
Δογματικός πατριωτισμός. Εθνικισμός. Φασισμός. Δόγματα. Όλα προϋποθέτουν τον τερματισμό της αναζήτησης μας. Όλα θέσφατα. Όλα συλλήβδην, ναρκωτικά. Όταν οι λέξεις γίνονται βέλη που στοχεύουν απ’ ευθείας στο πιο ευαίσθητο σημείο μας. Στην ψυχή, στα αισθήματα και στις επιθυμίες. Παύει η αναζήτηση της αλήθειας. Η αλήθεια πεθαίνει γιατί δεν την αναζητά κανείς πια. Έρχεται η παραίσθηση.
Ποια η διαφορά; Μία, μόνο μία. Στα χημικά ή στα φυσικά ναρκωτικά, η παραίσθηση ή η παράνοια, ή η ηδονή είναι απόλυτα προσωπικές. Στα ιδεολογικά ναρκωτικά, η παραίσθηση είναι ομαδική. Γι’ αυτό και τα ιδεολογικά ναρκωτικά είναι και πολύ πιο επικίνδυνα.
Δείγμα ιδεοληπτικών (και σε καμία περίπτωση ιδεολογικών) ναρκωτικών, είναι και το κέλευσμα του τηλε ευαγγελιστη του «Λαϊκού Ορθοδόξου Συνονθυλεύματος».
Οι κραυγές του καταφέρονται εναντίον του όποιου θέλει εκείνος να χαρακτηρίσει έμπορο ναρκωτικών. Τα κριτήρια του θολά. Θολά γιατί «ο Αγών του» κατά των ναρκωτικών, δεν είναι κατά των ναρκωτικών. Είναι κατά του Ανθρώπου. Εξηγούμαι:
Οι ουσίες είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο το οποίο πήρε τη μορφή της μάστιγας, στις σύγχρονες βιομηχανικές και μεταβιομηχανικές κοινωνίες, της υλικής ευμάρειας και της πνευματικής ένδειας. Συχνά, το ένα μόνο από τα δύο αρκεί για να προλειάνει το έδαφος για την έλευση των ουσιών.
Δεδομένου πως οι ουσίες είναι πιο ευρέως διαδεδομένες στους αστικούς πληθυσμούς (δηλαδή σε ευρύ φάσμα εισοδηματικών στρωμάτων), συμπεραίνουμε πως σήμερα αρκεί η πνευματική ένδεια για την επικράτηση των παραισθητικών κόσμων των ναρκωτικών.
Η αντιμετώπιση του προβλήματος έγκειται στη στήριξη του εξαρτημένου αλλά και του περιβάλλοντος του, προκειμένου να εγκαταλείψει σταδιακά τον εθισμό ο ασθενής αλλά και να αποφευχθούν άλλες παράλληλες «πληγές» όπως ληστείες και εγκλήματα ποικίλης φύσεως. Κανένα σύστημα δεν είναι τέλειο αλλά τουλάχιστον, έστω και σαν πρόφαση, σέβονται τη φύση του ασθενούς. Σέβονται τον δυστυχή που εξαρτάται.
Το πρώτο χτύπημα του «επίδοξου ηγετίσκου» έρχεται εδώ. «Εγκεφαλικά ανάπηροι, άχρηστοι οι χρήστες». Διαπιστώνει ως άλλος προφήτης τον εγκεφαλικό θάνατο ζωντανών ανθρώπων (ενώ δε διαπιστώνει τον δικό του που είναι και προφανής, με αυτά που λέει) που είχαν την ατυχία, την απερισκεψία, την αυτοκαταστροφική τάση, να είναι εξαρτημένοι. Γιατρέ μου σας προσκυνώ.
Το επόμενο χτύπημα είναι ο συσχετισμός έως η απόλυτη ταύτιση του προβλήματος των ναρκωτικών με το στρατό και την καταστροφή της μαχητικής ικανότητας των στρατιωτών.
Ασφαλώς πρόκειται για ακόμα μία λαϊκίστικη κορώνα αλλά αποκαλύπτει και άλλα πράγματα για το φαινόμενο Καρατζαφέρη.
Αρνείται εμμέσως πλην σαφώς πως η ίδια η θητεία ωθεί τους υπηρετούντες νέους στα ναρκωτικά, στερώντας τους τα πιο χρήσιμα χρόνια της ζωής τους. Τους τα στερεί αναγκάζοντας τους να στέκονται καθηλωμένοι σε ένα, δύο, τρία στρατόπεδα δίχως αντικείμενο ενασχόλησης, πέρα από βλακώδεις υπηρεσίες.
Το μεγαλύτερο παράδοξο είναι, νέοι επιστήμονες με διδακτορικά και ερευνητικό ή ακαδημαϊκό έργο να υπηρετούν σαν οδηγοί, σαν μάγειροι, σα θαλαμηπόλοι αξιωματικών – αφεντικών. Η αδράνεια στην οποία οδηγούνται οι νέοι αυτοί καλωσορίζει και την πρέζα στο στρατόπεδο.
Η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα κύριε Καρατζαφέρη; Οι έμποροι ναρκωτικών τα βάζουν στα στρατόπεδα ή ο στρατός φτιάχνει τους καλύτερους πελάτες των εμπόρων; Μόνο ο στρατός είναι που σας ενδιαφέρει; Γνήσια στρατοκρατική αντίληψη. Επικίνδυνη και δηλητηριώδης.
Και να ήταν μόνο ο στρατός.
Επιμένει να βλέπει ο Καρατζαφέρης τους νέους σαν κατευθυνόμενα άβουλα πλάσματα. Αυτά που μας έλεγαν οι γιαγιάδες και οι μανάδες, a la παλαιά όπως «πρόσεξε μη σε πλησιάσουν και σου ρίξουν τίποτα στην πορτοκαλάδα» τα αρθρώνει ο απίθανος ως πολιτική πρόταση για την προστασία των νέων από τα ναρκωτικά.
«...θα πλησιάσουν το γόνο της οικογένειας με τη νόστιμη κοπελίτσα που είναι πράκτορας μυστικών υπηρεσιών...»
τα λέει και ΔΕΝ ΚΟΚΚΙΝΙΖΕΙ ΑΠΟ ΝΤΡΟΠΗ.
Τέτοια περιφρόνηση για τους νέους είχαμε να δούμε από την ταινία εκείνη που ξυρίζουν το κεφάλι του Θανάση Παπαδόπουλου και τον περιφέρουν με την ταμπέλα «είμαι ΤΕΝΤΥ - ΜΠΟΫΣ» (sic) φωνάζοντας ρυθμικά τέντυ - μπόυ .... -νόμος 4000.
Άχρηστα τα κέντρα απεξάρτησης. Όλοι αυτοί που πέρασαν από τα κέντρα αυτά, τι να λένε άραγε;
Η εμπειρία των κέντρων έχει αποδείξει πως μόνο άχρηστα δεν είναι. Απλά είναι λίγα. Ενώ χρειάζονται και άλλα κέντρα απεξάρτησης, ο «μαχντί» της «ορθοδοξίας» θέλει να κλείσει και αυτά που υπάρχουν. Και τι αντιπροτείνει; Τη θανατική ποινή για τους εμπόρους ναρκωτικών. Λες και τότε θα λυθούν τα προβλήματα.
Τα παραδείγματα της ουαχαμπίτικης σχολής του Ισλάμ, που η θανατική ποινή στους εμπόρους ναρκωτικών, αλκοόλ, τους δολοφόνους και στις μοιχαλίδες δεν έχουν μειώσει τίποτα όσον αφορά στη δράση τους, δεν του λέει τίποτα;
Αλλά πως αλλιώς θα λαϊκίσει πιο έντονα;
«Θανατική ποινή» θέλει ο «Μουλάς». Το λέω και ανατριχιάζω. Πάντα πίστευα πως οι μόνοι υποστηρικτές της θανατικής ποινής είναι οι άνθρωποι που τα τραύματα τους είναι φρέσκα και οι ανόητοι. Οι πρώτοι μόνο δικαιολογούνται γιατί απλά τελούν εν βρασμώ ψυχής. Με τους δεύτερους δε θα ασχοληθώ. Ο Καρατζαφέρης μέσα στην παράνοια του, αμφισβητεί πολιτισμικές εξελίξεις, οι οποίες χρειάστηκαν καιρό για να επιτευχθούν. Έτσι αποκαλύπτει τι εννοεί όταν χρησιμοποιεί τη λέξη «μέλλον». Το παρελθόν.
Θέλει να επιβάλει τη θανατική ποινή για τους εμπόρους ναρκωτικών. Αντί να προτείνει κάτι ουσιώδες που θα αφήσει τους εμπόρους να πεθάνουν στην ανεργία, αφού δε θα υπάρχει ζήτηση τέτοια που να τους αποφέρει κέρδη, τους μοστράρει μία αγχόνη, απειλώντας τους. Και ποιος θα τους οδηγεί στην αγχόνη κ. Καρατζαφέρη;
Η δικαιοσύνη;
Ή μήπως να την καταργήσουμε και αυτή και οι ποινές να εκτελούνται επί τόπου και με συνοπτικότατες διαδικασίες; Προκαθορισμένα. Όπως ακριβώς θέλει και ο φονταμενταλιστής πρόεδρος.
Μέσα στον παροξυσμό του τηλεαστισμού του (το σημερινό ανάλογο του αυριανισμού της δεκαετίας του 80) όπου βλέπει μυστικές υπηρεσίες, εμπόρους ναρκωτικων, τον ίδιο τον James Bond ο τηλε ευαγγελιστής, εκστομίζει και φράσεις όπως «εσύ έμπορε ναρκωτικών μου στερείς 20% από το στράτευμα. Είσαι εχθρός...»
Σου στερεί το στράτευμα ο έμπορος ναρκωτικών;
Γιατί;
Η Τουρκία είναι ο εχθρός που σε πολεμάει με τα ναρκωτικά, λέει ο «πρόεδρος» στο παραλήρημα του. Πατάμε στο υπαρκτό πρόβλημα για να κατασκευάσουμε εχθρούς. Γιατί οι εχθροί θα φέρουν πελατεία στο κόμμα. Οι κοινοί εχθροί πάντα εξασφάλιζαν την πελατεία σε αυτά τα μορφώματα δίχως προτάσεις, δίχως ιδέες. Το δίδαγμα της Γερμανίας του 1933 το έχετε εμπεδώσει άριστα εκεί στο ΛΑ.Ο.Σ. Δεν το λέμε εμείς. Εσείς το λέτε με τις πράξεις σας.
Έμποροι ναρκωτικών είστε και εσείς στο ΛΑΟΣ και μάλιστα των πιο ύπουλων και διαβρωτικών ναρκωτικών. «Πατρίδα και θρησκεία». Πουλάτε πρέζα λοιπόν και στην πιο καλή τιμή. Μία ψήφος μόνο.
Διατείνεστε στην ιδρυτική σας διακήρυξη πως ¨Κανείς βαρυνόμενος από ύποπτες δραστηριότητες δεν έχει θέση στο Λάος" . Κι όμως, ο οικολόγος ζωόφιλος και ότι άλλο καταχρηστικά του αποδίδετε, κος Δασκαλάκης είναι ένας τέτοιος "βαρυνόμενος".
Ρωτήστε τον αν το να πουλάει χημικά ναρκωτικά είναι πιο εύκολο από το να πουλάει τα δικά σας "ιδεολογικά παρασκευάσματα".
Τα ιδεολογικά σας παραισθησιογόνα έχουν έτοιμη πελατεία, πρόθυμη να ψωνίσει όσο όσο από το μαγαζί σας. Ο φανατισμός και η μισαλλοδοξία που προσφέρετε σε τιμή "πακέτου" σαν τον τηλεπωλητή Λιακόπουλο, έχουν τους έτοιμους καταναλωτές τους, ζυμωμένους από την αμάθεια, τη θρησκεία, την εκκλησία και κάθε μορφής πνευματική έλλειψη.
Η λογική καταρρέει τελευταία, όταν ο άνθρωπος απωλέσει την εσωτερική του αρμονία, ανάμεσα στα όσα τον αποτελούν και τον ονομάζουν «Άνθρωπο»
Υστερόγραφο: Οι περισσότεροι γνωρίσαμε, γνωρίζουμε ή έχουμε φίλους που υποφέρουν από τη μάστιγα των ναρκωτικών.
Ένας –όχι και τόσο τυχερός- φίλος πριν από χρόνια, όταν κατάφερε τελικά να απεξαρτηθεί από τις ουσίες, στράφηκε με εμμονή, στην Εκκλησία. Γνωρίζοντας τον πολλά χρόνια πριν απόρησα και προσπάθησα να εξηγήσω τη μεταστροφή του αυτή. Πριν αρχίσει τη χρήση ουσιών, ήταν ένας ορθολογιστής, ένας άξιος και ιδιαίτερα ικανός χρήστης του καρτεσιανού μοντέλου σκέψης. Ένας Ευρωπαίος ορθολογιστής.
Ακολούθησε η θύελλα των ουσιών και όταν με το καλό «καθάρισε» έγινε (και είναι) ένας υπέρ το δέον ορθόδοξος δογματικός. Μαζί με την αλλοίωση αυτή της προσωπικότητας του προς τη δογματική σκέψη, ήρθε και η ανορθόδοξη εμμονή του με τον ελληνικό εθνοκεντρισμό.
Η εξήγηση τελικά που δώσαμε όλοι οι φίλοι που τον στηρίξαμε και τον στηρίζουμε, μετά από όλες τις ατέρμονες συζητήσεις μας (με τη συμμετοχή του ιδίου αγαπητού φίλου) ήταν πως, η πρότερη εξάρτηση του (από τις ουσίες) ήταν απλά η «άλλη όψη του ίδιου νομίσματος» μόνο που τώρα το εξαρτησιογόνο δηλητήριο το ελάμβανε νόμιμα και με την επίφαση της απόκτησης «θρησκευτικής και πολιτικής ταυτότητας»
Ο φίλος μου τελικά και απλά, είχε περάσει από τη χημική εξάρτηση στην ιδεοληψία. Την ιδεοληψία η οποία δε θα σκότωνε το σώμα του αλλά ο λαμπρός του νους, είχε για πάντα χαθεί.
Δογματικός πατριωτισμός. Εθνικισμός. Φασισμός. Δόγματα. Όλα προϋποθέτουν τον τερματισμό της αναζήτησης μας. Όλα θέσφατα. Όλα συλλήβδην, ναρκωτικά. Όταν οι λέξεις γίνονται βέλη που στοχεύουν απ’ ευθείας στο πιο ευαίσθητο σημείο μας. Στην ψυχή, στα αισθήματα και στις επιθυμίες. Παύει η αναζήτηση της αλήθειας. Η αλήθεια πεθαίνει γιατί δεν την αναζητά κανείς πια. Έρχεται η παραίσθηση.
Ποια η διαφορά; Μία, μόνο μία. Στα χημικά ή στα φυσικά ναρκωτικά, η παραίσθηση ή η παράνοια, ή η ηδονή είναι απόλυτα προσωπικές. Στα ιδεολογικά ναρκωτικά, η παραίσθηση είναι ομαδική. Γι’ αυτό και τα ιδεολογικά ναρκωτικά είναι και πολύ πιο επικίνδυνα.
Δείγμα ιδεοληπτικών (και σε καμία περίπτωση ιδεολογικών) ναρκωτικών, είναι και το κέλευσμα του τηλε ευαγγελιστη του «Λαϊκού Ορθοδόξου Συνονθυλεύματος».
Οι κραυγές του καταφέρονται εναντίον του όποιου θέλει εκείνος να χαρακτηρίσει έμπορο ναρκωτικών. Τα κριτήρια του θολά. Θολά γιατί «ο Αγών του» κατά των ναρκωτικών, δεν είναι κατά των ναρκωτικών. Είναι κατά του Ανθρώπου. Εξηγούμαι:
Οι ουσίες είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο το οποίο πήρε τη μορφή της μάστιγας, στις σύγχρονες βιομηχανικές και μεταβιομηχανικές κοινωνίες, της υλικής ευμάρειας και της πνευματικής ένδειας. Συχνά, το ένα μόνο από τα δύο αρκεί για να προλειάνει το έδαφος για την έλευση των ουσιών.
Δεδομένου πως οι ουσίες είναι πιο ευρέως διαδεδομένες στους αστικούς πληθυσμούς (δηλαδή σε ευρύ φάσμα εισοδηματικών στρωμάτων), συμπεραίνουμε πως σήμερα αρκεί η πνευματική ένδεια για την επικράτηση των παραισθητικών κόσμων των ναρκωτικών.
Η αντιμετώπιση του προβλήματος έγκειται στη στήριξη του εξαρτημένου αλλά και του περιβάλλοντος του, προκειμένου να εγκαταλείψει σταδιακά τον εθισμό ο ασθενής αλλά και να αποφευχθούν άλλες παράλληλες «πληγές» όπως ληστείες και εγκλήματα ποικίλης φύσεως. Κανένα σύστημα δεν είναι τέλειο αλλά τουλάχιστον, έστω και σαν πρόφαση, σέβονται τη φύση του ασθενούς. Σέβονται τον δυστυχή που εξαρτάται.
Το πρώτο χτύπημα του «επίδοξου ηγετίσκου» έρχεται εδώ. «Εγκεφαλικά ανάπηροι, άχρηστοι οι χρήστες». Διαπιστώνει ως άλλος προφήτης τον εγκεφαλικό θάνατο ζωντανών ανθρώπων (ενώ δε διαπιστώνει τον δικό του που είναι και προφανής, με αυτά που λέει) που είχαν την ατυχία, την απερισκεψία, την αυτοκαταστροφική τάση, να είναι εξαρτημένοι. Γιατρέ μου σας προσκυνώ.
Το επόμενο χτύπημα είναι ο συσχετισμός έως η απόλυτη ταύτιση του προβλήματος των ναρκωτικών με το στρατό και την καταστροφή της μαχητικής ικανότητας των στρατιωτών.
Ασφαλώς πρόκειται για ακόμα μία λαϊκίστικη κορώνα αλλά αποκαλύπτει και άλλα πράγματα για το φαινόμενο Καρατζαφέρη.
Αρνείται εμμέσως πλην σαφώς πως η ίδια η θητεία ωθεί τους υπηρετούντες νέους στα ναρκωτικά, στερώντας τους τα πιο χρήσιμα χρόνια της ζωής τους. Τους τα στερεί αναγκάζοντας τους να στέκονται καθηλωμένοι σε ένα, δύο, τρία στρατόπεδα δίχως αντικείμενο ενασχόλησης, πέρα από βλακώδεις υπηρεσίες.
Το μεγαλύτερο παράδοξο είναι, νέοι επιστήμονες με διδακτορικά και ερευνητικό ή ακαδημαϊκό έργο να υπηρετούν σαν οδηγοί, σαν μάγειροι, σα θαλαμηπόλοι αξιωματικών – αφεντικών. Η αδράνεια στην οποία οδηγούνται οι νέοι αυτοί καλωσορίζει και την πρέζα στο στρατόπεδο.
Η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα κύριε Καρατζαφέρη; Οι έμποροι ναρκωτικών τα βάζουν στα στρατόπεδα ή ο στρατός φτιάχνει τους καλύτερους πελάτες των εμπόρων; Μόνο ο στρατός είναι που σας ενδιαφέρει; Γνήσια στρατοκρατική αντίληψη. Επικίνδυνη και δηλητηριώδης.
Και να ήταν μόνο ο στρατός.
Επιμένει να βλέπει ο Καρατζαφέρης τους νέους σαν κατευθυνόμενα άβουλα πλάσματα. Αυτά που μας έλεγαν οι γιαγιάδες και οι μανάδες, a la παλαιά όπως «πρόσεξε μη σε πλησιάσουν και σου ρίξουν τίποτα στην πορτοκαλάδα» τα αρθρώνει ο απίθανος ως πολιτική πρόταση για την προστασία των νέων από τα ναρκωτικά.
«...θα πλησιάσουν το γόνο της οικογένειας με τη νόστιμη κοπελίτσα που είναι πράκτορας μυστικών υπηρεσιών...»
τα λέει και ΔΕΝ ΚΟΚΚΙΝΙΖΕΙ ΑΠΟ ΝΤΡΟΠΗ.
Τέτοια περιφρόνηση για τους νέους είχαμε να δούμε από την ταινία εκείνη που ξυρίζουν το κεφάλι του Θανάση Παπαδόπουλου και τον περιφέρουν με την ταμπέλα «είμαι ΤΕΝΤΥ - ΜΠΟΫΣ» (sic) φωνάζοντας ρυθμικά τέντυ - μπόυ .... -νόμος 4000.
Άχρηστα τα κέντρα απεξάρτησης. Όλοι αυτοί που πέρασαν από τα κέντρα αυτά, τι να λένε άραγε;
Η εμπειρία των κέντρων έχει αποδείξει πως μόνο άχρηστα δεν είναι. Απλά είναι λίγα. Ενώ χρειάζονται και άλλα κέντρα απεξάρτησης, ο «μαχντί» της «ορθοδοξίας» θέλει να κλείσει και αυτά που υπάρχουν. Και τι αντιπροτείνει; Τη θανατική ποινή για τους εμπόρους ναρκωτικών. Λες και τότε θα λυθούν τα προβλήματα.
Τα παραδείγματα της ουαχαμπίτικης σχολής του Ισλάμ, που η θανατική ποινή στους εμπόρους ναρκωτικών, αλκοόλ, τους δολοφόνους και στις μοιχαλίδες δεν έχουν μειώσει τίποτα όσον αφορά στη δράση τους, δεν του λέει τίποτα;
Αλλά πως αλλιώς θα λαϊκίσει πιο έντονα;
«Θανατική ποινή» θέλει ο «Μουλάς». Το λέω και ανατριχιάζω. Πάντα πίστευα πως οι μόνοι υποστηρικτές της θανατικής ποινής είναι οι άνθρωποι που τα τραύματα τους είναι φρέσκα και οι ανόητοι. Οι πρώτοι μόνο δικαιολογούνται γιατί απλά τελούν εν βρασμώ ψυχής. Με τους δεύτερους δε θα ασχοληθώ. Ο Καρατζαφέρης μέσα στην παράνοια του, αμφισβητεί πολιτισμικές εξελίξεις, οι οποίες χρειάστηκαν καιρό για να επιτευχθούν. Έτσι αποκαλύπτει τι εννοεί όταν χρησιμοποιεί τη λέξη «μέλλον». Το παρελθόν.
Θέλει να επιβάλει τη θανατική ποινή για τους εμπόρους ναρκωτικών. Αντί να προτείνει κάτι ουσιώδες που θα αφήσει τους εμπόρους να πεθάνουν στην ανεργία, αφού δε θα υπάρχει ζήτηση τέτοια που να τους αποφέρει κέρδη, τους μοστράρει μία αγχόνη, απειλώντας τους. Και ποιος θα τους οδηγεί στην αγχόνη κ. Καρατζαφέρη;
Η δικαιοσύνη;
Ή μήπως να την καταργήσουμε και αυτή και οι ποινές να εκτελούνται επί τόπου και με συνοπτικότατες διαδικασίες; Προκαθορισμένα. Όπως ακριβώς θέλει και ο φονταμενταλιστής πρόεδρος.
Μέσα στον παροξυσμό του τηλεαστισμού του (το σημερινό ανάλογο του αυριανισμού της δεκαετίας του 80) όπου βλέπει μυστικές υπηρεσίες, εμπόρους ναρκωτικων, τον ίδιο τον James Bond ο τηλε ευαγγελιστής, εκστομίζει και φράσεις όπως «εσύ έμπορε ναρκωτικών μου στερείς 20% από το στράτευμα. Είσαι εχθρός...»
Σου στερεί το στράτευμα ο έμπορος ναρκωτικών;
Γιατί;
- για να τους σκοτώσεις εσύ όταν με τη μισαλλοδοξία που σε κατατρώει θα πας να «πάρεις την Πόλη»;
- Για να τους σκοτώσεις εσύ, όταν με μυαλό δηλητηριασμένο από το ναρκωτικό «Πατρίδα» που τους πουλάς θα ξεχυθούν σε καμία βραχονησίδα, νομίζοντας πως έτσι λύνονται τα προβλήματα στον κόσμο;
- Για να τους σκοτώσεις εσύ για να «αυτοϊκανοποιείς» τη μισαλλοδοξία σου πάνω στο χυμένο άιμα τους;
Η Τουρκία είναι ο εχθρός που σε πολεμάει με τα ναρκωτικά, λέει ο «πρόεδρος» στο παραλήρημα του. Πατάμε στο υπαρκτό πρόβλημα για να κατασκευάσουμε εχθρούς. Γιατί οι εχθροί θα φέρουν πελατεία στο κόμμα. Οι κοινοί εχθροί πάντα εξασφάλιζαν την πελατεία σε αυτά τα μορφώματα δίχως προτάσεις, δίχως ιδέες. Το δίδαγμα της Γερμανίας του 1933 το έχετε εμπεδώσει άριστα εκεί στο ΛΑ.Ο.Σ. Δεν το λέμε εμείς. Εσείς το λέτε με τις πράξεις σας.
Έμποροι ναρκωτικών είστε και εσείς στο ΛΑΟΣ και μάλιστα των πιο ύπουλων και διαβρωτικών ναρκωτικών. «Πατρίδα και θρησκεία». Πουλάτε πρέζα λοιπόν και στην πιο καλή τιμή. Μία ψήφος μόνο.
Διατείνεστε στην ιδρυτική σας διακήρυξη πως ¨Κανείς βαρυνόμενος από ύποπτες δραστηριότητες δεν έχει θέση στο Λάος" . Κι όμως, ο οικολόγος ζωόφιλος και ότι άλλο καταχρηστικά του αποδίδετε, κος Δασκαλάκης είναι ένας τέτοιος "βαρυνόμενος".
Ρωτήστε τον αν το να πουλάει χημικά ναρκωτικά είναι πιο εύκολο από το να πουλάει τα δικά σας "ιδεολογικά παρασκευάσματα".
Τα ιδεολογικά σας παραισθησιογόνα έχουν έτοιμη πελατεία, πρόθυμη να ψωνίσει όσο όσο από το μαγαζί σας. Ο φανατισμός και η μισαλλοδοξία που προσφέρετε σε τιμή "πακέτου" σαν τον τηλεπωλητή Λιακόπουλο, έχουν τους έτοιμους καταναλωτές τους, ζυμωμένους από την αμάθεια, τη θρησκεία, την εκκλησία και κάθε μορφής πνευματική έλλειψη.
Η λογική καταρρέει τελευταία, όταν ο άνθρωπος απωλέσει την εσωτερική του αρμονία, ανάμεσα στα όσα τον αποτελούν και τον ονομάζουν «Άνθρωπο»
Υστερόγραφο: Οι περισσότεροι γνωρίσαμε, γνωρίζουμε ή έχουμε φίλους που υποφέρουν από τη μάστιγα των ναρκωτικών.
Ένας –όχι και τόσο τυχερός- φίλος πριν από χρόνια, όταν κατάφερε τελικά να απεξαρτηθεί από τις ουσίες, στράφηκε με εμμονή, στην Εκκλησία. Γνωρίζοντας τον πολλά χρόνια πριν απόρησα και προσπάθησα να εξηγήσω τη μεταστροφή του αυτή. Πριν αρχίσει τη χρήση ουσιών, ήταν ένας ορθολογιστής, ένας άξιος και ιδιαίτερα ικανός χρήστης του καρτεσιανού μοντέλου σκέψης. Ένας Ευρωπαίος ορθολογιστής.
Ακολούθησε η θύελλα των ουσιών και όταν με το καλό «καθάρισε» έγινε (και είναι) ένας υπέρ το δέον ορθόδοξος δογματικός. Μαζί με την αλλοίωση αυτή της προσωπικότητας του προς τη δογματική σκέψη, ήρθε και η ανορθόδοξη εμμονή του με τον ελληνικό εθνοκεντρισμό.
Η εξήγηση τελικά που δώσαμε όλοι οι φίλοι που τον στηρίξαμε και τον στηρίζουμε, μετά από όλες τις ατέρμονες συζητήσεις μας (με τη συμμετοχή του ιδίου αγαπητού φίλου) ήταν πως, η πρότερη εξάρτηση του (από τις ουσίες) ήταν απλά η «άλλη όψη του ίδιου νομίσματος» μόνο που τώρα το εξαρτησιογόνο δηλητήριο το ελάμβανε νόμιμα και με την επίφαση της απόκτησης «θρησκευτικής και πολιτικής ταυτότητας»
Ο φίλος μου τελικά και απλά, είχε περάσει από τη χημική εξάρτηση στην ιδεοληψία. Την ιδεοληψία η οποία δε θα σκότωνε το σώμα του αλλά ο λαμπρός του νους, είχε για πάντα χαθεί.