Στις 12 τρέχοντος, οι φίλοι συνιστολόγοι Teleologikos, Tango (Chinstrap named "-", Ροϊδης, polsemanenn αλλά φαντάζομαι και πολλοί άλλοι που δεν πρόλαβα να τους διαβάσω, αφιέρωσαν το ποστ της ημέρας στη συμπλήρωση των 200 χρόνων από τη γέννηση του Δαρβίνου και εκατό πενήντα από την πρώτη έκδοση της περίφημης Καταγωγής των Ειδών.
Του έργου που άλλαξε τον τρόπο που ο άνθρωπος παρατηρούσε τον κόσμο. Οριστικά και αμετάκλητα.
Του έργου που άλλαξε τον τρόπο που ο άνθρωπος παρατηρούσε τον κόσμο. Οριστικά και αμετάκλητα.
Τα του ταξιδιού με το HMS Beagle, είναι λίγο έως πολύ γνωστά. Μία άλλη πτυχή του Θεολόγου που άλλαξε την πορεία της ανθρώπινης σκέψης, διαχωρίζοντας σαφώς τον σύγχρονο από τον παλαιό άνθρωπο, είναι το αντικείμενο της ανάρτησης αυτής.
Κατά τα φοιτητικά του χρόνια, ο Charles Darwin, φοιτητής θεολόγίας στο Cambridge, εντάχθηκε στη φοιτητική λέσχη του "Λαίμαργου" (Lickerish), φλεγματική ονομασία της επίσημης "Cambridge Gourmet Club", η οποία στις εβδομαδιαίες συναντήσεις των μελών, επεδίωκε την κατανάλωση ζώων που δεν βρισκόντουσαν στο μενού κανενός εστιατορίου. Μερικά είδη που "απολάμβαναν" στα γεύματα τους αυτά, ήταν το γεράκι, ο κόρακας αλλά και η κουκουβάγια (απερίγραπτη κατά δήλωση του Darwin προς τον γιο του Francis.
Τα χρόνια πέρασαν, η πίστη του Darwin στον Θεό κατέπεσε, δεν κατέπεσε όμως και η γευσιγνωστική και γαστριμαργική περιέργεια του. Στη διάρκεια του ταξιδιού του Beagle, o επιφανής επιστήμονας, δοκίμασε armadillo (το γνωστό θωρακισμένο ερπετό) το οποίο κατα δήλωση του είχε γεύση πάπιας, καθώς και αγούτι (το τρωκτικό Dasyprocta aguti) του οποίου η σοκολατί σάρκα του φάνηκε σαν το καλύτερο κρέας που είχε φάει ποτέ του.
Στην Παταγονία έφαγε μία μερίδα Felis concolor (το πούμα) νομίζοντας πως πρόκειται για μοσχάρι και του άρεσε ιδιάιτερα. Στο ίδιο μέρος μάλιστα, ενώ είχε ξεκινήσει εντατικές έρευνες για την ανακάλυψη της μικρής Ρίας (Rhea pennata ) ή αλλιώς νοτιοαμερικάνικης στρουθοκαμήλου, ανακάλυψε πως είχε ήδη φάει μία στο χριστουγεννιάτικο γεύμα του πλοίου. Πρόλαβε μάζεψε τα λείψανα (κεφάλι, πόδια, λαιμό, φτερούγες και λίγο δέρμα) και τα έστειλε στη ζωολογική εταιρεία του Λονδίνου, όπου ταξινομήθηκε με το όνομα Rhea darwinii, λόγω των διαφορών που είχε με τη μεγάλη Ρία (Rhea americana) της βορείου Αμερικής αλλά και με την ουσιαστικά αναζητούμενη Rhea pennata.
Στα Γκαλαπάγκος ο Darwin τρεφόταν κυρίως με ιγκουάνα (Conolophus subcristatus) ενώ στη νήσο James, δοκίμασε μερικές
μερίδες γιγάντιας χελώνας (δίχως ακόμη να έχει κατανοήσει το ρόλο του ζώου στη θεωρία της εξέλιξης). Φόρτωσε και 48 μεγάλες χελώνες στο πλοίο, που οι σύντροφοι του και ο ίδιος τις φάγανε στο ταξίδι, πετώντας τα τεράστια όστρακα τους στη θάλασσα.
Στις 12 Φεβρουαρίου, όπως κάθε χρόνο, διοργανώθηκε και φέτος το Συμπόσιο της Συνομοταξίας. Ένα γεύμα που οργανώνουν βιολόγοι για να γιορτάσουν τα γεννέθλια του Δαρβίνου και τα 150χρονα από την έκδοση της "Προέλευσης των Ειδών". Στο συμπόσιο, σερβίρονται εδέσματα από όσο γίνεται περισσότερα είδη του ζωϊκού βασιλείου.
Σήμερα, ο ένας στους δύο έλληνες νομίζω πως θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει πιάτο ένος συμποσίου στης συνομοταξίας, αφού φαίνεται πως δεν κάνει για τίποτα άλλο
Ανατριχιαστικό....
_________________________
Μπορείτε να διαβάσετε και το The book of general ignorance των J. Lloyd και J. Mitchinson σαν βιβλιογραφική αναφορά
Τα χρόνια πέρασαν, η πίστη του Darwin στον Θεό κατέπεσε, δεν κατέπεσε όμως και η γευσιγνωστική και γαστριμαργική περιέργεια του. Στη διάρκεια του ταξιδιού του Beagle, o επιφανής επιστήμονας, δοκίμασε armadillo (το γνωστό θωρακισμένο ερπετό) το οποίο κατα δήλωση του είχε γεύση πάπιας, καθώς και αγούτι (το τρωκτικό Dasyprocta aguti) του οποίου η σοκολατί σάρκα του φάνηκε σαν το καλύτερο κρέας που είχε φάει ποτέ του.
Στην Παταγονία έφαγε μία μερίδα Felis concolor (το πούμα) νομίζοντας πως πρόκειται για μοσχάρι και του άρεσε ιδιάιτερα. Στο ίδιο μέρος μάλιστα, ενώ είχε ξεκινήσει εντατικές έρευνες για την ανακάλυψη της μικρής Ρίας (Rhea pennata ) ή αλλιώς νοτιοαμερικάνικης στρουθοκαμήλου, ανακάλυψε πως είχε ήδη φάει μία στο χριστουγεννιάτικο γεύμα του πλοίου. Πρόλαβε μάζεψε τα λείψανα (κεφάλι, πόδια, λαιμό, φτερούγες και λίγο δέρμα) και τα έστειλε στη ζωολογική εταιρεία του Λονδίνου, όπου ταξινομήθηκε με το όνομα Rhea darwinii, λόγω των διαφορών που είχε με τη μεγάλη Ρία (Rhea americana) της βορείου Αμερικής αλλά και με την ουσιαστικά αναζητούμενη Rhea pennata.
Στα Γκαλαπάγκος ο Darwin τρεφόταν κυρίως με ιγκουάνα (Conolophus subcristatus) ενώ στη νήσο James, δοκίμασε μερικές
μερίδες γιγάντιας χελώνας (δίχως ακόμη να έχει κατανοήσει το ρόλο του ζώου στη θεωρία της εξέλιξης). Φόρτωσε και 48 μεγάλες χελώνες στο πλοίο, που οι σύντροφοι του και ο ίδιος τις φάγανε στο ταξίδι, πετώντας τα τεράστια όστρακα τους στη θάλασσα.
Στις 12 Φεβρουαρίου, όπως κάθε χρόνο, διοργανώθηκε και φέτος το Συμπόσιο της Συνομοταξίας. Ένα γεύμα που οργανώνουν βιολόγοι για να γιορτάσουν τα γεννέθλια του Δαρβίνου και τα 150χρονα από την έκδοση της "Προέλευσης των Ειδών". Στο συμπόσιο, σερβίρονται εδέσματα από όσο γίνεται περισσότερα είδη του ζωϊκού βασιλείου.
Σήμερα, ο ένας στους δύο έλληνες νομίζω πως θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει πιάτο ένος συμποσίου στης συνομοταξίας, αφού φαίνεται πως δεν κάνει για τίποτα άλλο
Ανατριχιαστικό....
_________________________
Μπορείτε να διαβάσετε και το The book of general ignorance των J. Lloyd και J. Mitchinson σαν βιβλιογραφική αναφορά
_____________________________
Παλιά σχόλια (26)