12 Αυγ 2008

Το yin και το yang του σύγχρονου παγκόσμιου πια πολιτισμού. Προσοχή η παρούσα ανάρτηση δεν ενδείκνυται για ξένοιαστες διακοπές.

12 Αυγ 2008 , 11:33 π.μ.
Από το άρθρο της Ξενιας Κουναλακη στην Καθημερινή, διαβάζω
«Αμερικανικά νοσοκομεία στρατολογούν άστεγους, ναρκομανείς και διανοητικά καθυστερημένους, που παριστάνουν τους ασθενείς - μαϊμούδες. Στόχος να μη χάσουν τα ιδρύματα την αδρή κρατική χρηματοδότηση, που προβλέπεται για κάθε άρρωστο. Στο πλαίσιο της συναινετικής αυτής απάτης, που αποκαλύφθηκε από το FBI, οι άστεγοι εξασφάλιζαν ένα καθαρό κρεβάτι, φαγητό και μικροποσά σε ρευστό και τα νοσοκομεία εκατομμύρια δολάρια από τον κρατικό κορβανά. Είναι τα ίδια νοσοκομεία, που κατά την Internation Herald Tribune, αναλαμβάνουν μόνα τους τη διαδικασία απέλασης όσων ανασφάλιστων λαθρομεταναστών έχουν ανάγκη από πολυδάπανη και μακροχρόνια νοσηλεία.»
Παράλληλα και σε άλλη στήλη, η Μαριαννα Τζιαντζή γράφει
«Το μεγαλύτερο party του 21ου αιώνα οργανώθηκε σε μια χώρα όπου κυβερνά το Communist Party! Στη Φωλιά του Πουλιού ξεδιπλώθηκε το μεγαλύτερο υπερθέαμα στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων και της τηλεόρασης, αφού το παρακολούθησαν οι δύο στους τρεις κατοίκους του πλανήτη.»
«Ολο και συχνότερα διαπιστώνουμε εσχάτως ότι αναπτύσσεται παγκοσμίως μία δεξαμενή εξαθλιωμένων, διατεθειμένων να τα κάνουν όλα, για να επιβιώσουν. Να πουλήσουν το ένα τους νεφρό για μερικές χιλιάδες δολάρια, να παραστήσουν τους ασθενείς, ενίοτε να γίνουν πράκτορες μυστικών υπηρεσιών, στην έσχατη περίπτωση και καμικάζι.
Παράλληλα σε συνθήκες άγριου καπιταλισμού η καλή υγεία γίνεται στόχος και κίνητρο για ανείπωτους εξευτελισμούς, ταυτόχρονα όμως και ανταλλάξιμο προϊόν, εφόδιο με τεράστια υπεραξία, για όσους την κατέχουν.»
Με την τελετή έναρξης, η Κίνα κέρδισε τη μάχη του εντυπωσιασμού. Πολλές φορές μείναμε άναυδοι, καθώς αυτό που βλέπαμε σχεδόν υπερέβαινε και το ανθρώπινο και το ολυμπιακό μέτρο (αν υποθέσουμε ότι το δεύτερο υπάρχει). Οι χιλιάδες χορευτές, μουσικοί και ακροβάτες δεν μετατράπηκαν απλώς σε μηχανή ακριβείας, αλλά «πιξελοποιήθηκαν», έμοιαζαν computer animated, εμψυχωμένοι όχι από γρανάζια αλλά από περίπλοκα προγράμματα software. Αντί οι μηχανές να μιμούνται τον άνθρωπο, όπως συνέβαινε με τα πρώτα μηχανικά ρομπότ, εδώ το ανθρώπινο σώμα έγινε συστατικό του πιο φαντασμαγορικού και μνημειώδους βιντεογκέιμ στον κόσμο.
Ανθρωπιστική οργάνωση αποκάλυψε την περασμένη εβδομάδα ότι Ισραηλινοί πράκτορες
παρείχαν νοσηλεία σε Παλαιστίνιους μόνο υπό τον όρο ότι θα επιστρέψουν στη Γάζα, έχοντας αναλάβει ρόλο κατασκόπου σε βάρος συμπολιτών και γειτόνων τους. Με βάση τις μαρτυρίες θυμάτων, οι Ισραηλινοί πράκτορες τους εκβίαζαν με απειλές, όπως: «Εχεις καρκίνο και σύντομα θα κάνει μετάσταση στον εγκέφαλό σου, αν δεν μας βοηθήσεις».

Οχι απλώς στρατιωτική, αλλά ηλεκτρονική πειθαρχία απαιτήθηκε για να υλοποιηθούν οι ιδέες του Ζανγκ Γιμού. Εδώ η φαντασία και η ευρηματικότητα, η τεράστια καλλιτεχνική παράδοση της Κίνας, η τεχνογνωσία και ο πακτωλός των χρημάτων συνδυάστηκαν με τρόπο θαυμαστό – και θα ήταν συμπλεγματικός σνομπισμός το να μην το αναγνωρίσουμε.
Tον περασμένο Μάιο οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες είχαν διατυπώσει την υποψία ότι οι φανατικοί ισλαμιστές στρατολογούν στη Βρετανία ανάπηρους, ευάλωτους ανθρώπους με ψυχολογικά προβλήματα ή νοητική υστέρηση για την πραγματοποίηση επιθέσεων αυτοκτονίας. Οπως έγραψαν οι «Τάιμς του Λονδίνου» οι εξτρεμιστές φιλοδοξούν με τη στρατηγική αυτή να συγκροτήσουν μία νέα ταξιαρχία πρόθυμων καμικάζι στη χώρα. Κοινώς όσοι μουσουλμάνοι ασθενείς δε μπορούν να απορροφηθούν από το βρετανικό ΕΣΥ ή τα ιδρύματα της χώρας κρίνονται έτοιμοι για τη τζιχάντ στο Ιράκ, το Αφγανιστάν και αλλού. Από τις αρχές του χρόνου δύο γυναίκες με σύνδρομο Ντάουν κι ένας άνδρας καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι έχουν πραγματοποιήσει επιθέσεις αυτοκτονίας.
Τα πολύπαθα ασφαλιστικά συστήματα των δυτικών κοινωνιών δεν έχουν την πολυτέλεια να συντηρούν ασθενείς πένητες - ωσεί νεκρούς. Αν δεν είναι αρτιμελείς και πνευματικά διαυγείς οι φτωχοί έχουν αξία μόνο ως ωρολογιακοί μηχανισμοί. Ο σύγχρονος Καιάδας αποτελείται από άφραγκους ασθενείς. Σε συνθήκες άγριου καπιταλισμού με απάνθρωπο πρόσωπο η φτώχεια είναι η πλέον ανίατη νόσος.
Η Κίνα δεν κέρδισε μόνο τη μάχη του εντυπωσιασμού, αλλά και της καθησύχασης. Η κίτρινη απειλή υποχωρεί μπροστά στο σύνθημα «Ενας κόσμος, ένα όνειρο». Το όνειρο του ουρανοξύστη, του εμπορικού κέντρου, του καζίνο, του χρηματιστηρίου, των πλούσιων που γίνονται πλουσιότεροι, των φτωχών που γίνονται απόντες. Ανάπτυξη χωρίς αστερίσκους, χωρίς «ναι μεν, αλλά». Από το 1,3 δισ. του κινεζικού πληθυσμού, 700 εκατ. ζουν με δύο ευρώ την ημέρα και 300 εκατ. με λιγότερο από ένα ευρώ την ημέρα. Και αυτό δεν είναι παράπλευρη απώλεια, αλλά ζωτική προϋπόθεση για να γεννηθεί το κινεζικό θαύμα, κάθε εθνικό θαύμα.
Τα ιπτάμενα στιλέτα έγιναν ιπτάμενα ανθρώπινα σώματα. Με δύναμη και χάρη το θέαμα ξεκίνησε από την ιστορία της γραφής, πέρασε από το Σινικό Τείχος και τον μεσαιωνικό Δρόμο του Μεταξιού κι έφτασε στον αστροναύτη. Αυτό και αν είναι «άλμα προς τα μπρος»! Αλμα που προσπερνάει τους πιο συγκλονιστικούς αιώνες της ιστορίας της Κίνας: την αποικιοκρατία, τον Πόλεμο του Οπίου, την εξέγερση των Μπόξερ, τις ιαπωνικές εισβολές, τη Μεγάλη Πορεία, την Κίνα του Μάο. Εποχές πικρές, αιματηρές, εποχές ονείρων και διαψεύσεων, σκληρότητας, δόξας και ντροπής, εποχές διαγραμμένες που όμως υπήρξαν.
Από τις βαρύτιμες μεταξωτές στολές, στα United Colors της Benetton. Ενας κόσμος, ένα όνειρο, μια κατανάλωση, μια εκμετάλλευση. Από τη γιορτή έλειπε ο έρωτας (που τόσο λιτά, ποιητικά και φευγαλέα είχε φτερουγίσει στην τελετή της Αθήνας), όπως έλειπε και ο αγρότης ή μάλλον η μάχη που επί χιλιετίες έδινε ο Κινέζος χωρικός για να επιβιώσει, όπως έλειπε και ο εργάτης της πόλης. Από το ξύλινο άροτρο, κατευθείαν στο πληκτρολόγιο.
Και όλα τα παραπάνω γραμμένα από την παγκόσμια «καθημερινότητα» Χωρίς μία αράδα από εμάς.
Εν τω μεταξύ, ο πόλεμος στον Καύκασο, στη ζώνη του πετρελαιαγωγού, της κυριαρχίας και της γαιωπολιτικής αναδιάταξης, συνεχίζεται.




_____________________________

Παλιά σχόλια (27)
Κοινοποιήστε το στο..
 
Υποσέλιδο
Κορυφή