Κέρδισε τις εντυπώσεις η πρώτη ανοικτή συγκέντρωση του Σταύρου
Θεοδωράκη στα Χανιά, με πρωτοφανή προσέλευση κόσμου.
Περίπου 50 άτομα από τους οποίους οι 30 ήταν δημοσιογράφοι,
τρεις τουρίστες και κάποιοι περαστικοί, χειροκροτούσαν και φώναζαν συνθήματα όπως “Mega mou” , “Ψυχάρη θεέ, έλα επαέ” “Burak Hakki και ξερό ψωμί” και άλλα
πολλά.
Ο πρόεδρος Θεοδωράκης
έλυσε πολλές από τις απορίες των παρευρισκομένων, όπως πχ τι θα κάνει με το
ενάμιση εκατομμύριο άνεργους, την κατάργηση της εργατικής νομοθεσίας, το δημόσιο
χρέος, τις χρεοκοπημένες τράπεζες, κλπ.
Ερωτήσεις στον πρόεδρο έκαναν τέσσερα ξαδέρφια και δύο θείοι
του προέδρου, ενώ ένας εκτός οικογένειας που προσπάθησε να κάνει ενοχλητικές
ερωτήσεις, πήρε την απάντηση που του άξιζε από τον πρόεδρο και το σόι του.
Συγκεκριμένα ο πρόεδρος εξήγησε ότι ναι μεν το χρέος της χώρας
μπορεί να μην είναι βιώσιμο, αλλά η συζήτηση
με τους δανειστές πρέπει να γίνει όταν η χώρα θα σταθεί στα πόδια της, δλδ περίπου
το 2065.
Για τις τράπεζες ξεκαθάρισε ότι πρέπει να είναι στα χέρια
των αγορών, αλλά με κοινωνικό έλεγχο!!!
(Ναι, μην γελάτε κάπως έτσι το είπε, στο 53 λεπτό του βίντεο.)
Η εκδήλωση έκλεισε με ένα χιουμοριστικό σκετς με κάποιο ανιψάκι
του, όπου ο Σ. Θεοδωράκη εξομολογείται ότι ναι μεν ήταν υπάλληλος του Βαρδινογιάννη
και του Μπόμπολα, αλλά εντάξει μωρέ, όλοι κάπου δουλεύουμε!
Τέλος πάντων, είναι η πρώτη και τελευταία φορά που ασχολούμαι
με ποτάμια και λίμνες.
Ανύπαρκτο κόμμα, με ανύπαρκτες πολιτικές θέσεις, που υπάρχει
μόνο στις ειδήσεις του Μέγκα, του Αντένα κλπ.
Ε, αρκετά με δαύτους.
Όποιος πιστεύει ότι πάμε καλά ας ψηφίσει ΝΔ. για να
τελειώνουμε.
Τουλάχιστον οι δεξιοί ή τα νεοφιλελεύθερα κοπρόσκυλα έχουν άποψη.
Πιστεύουν ότι όλα πρέπει να είναι ιδιωτικά, η αγορά θα βρει τον δρόμο της και όποιος
επιβιώσει.
Βέβαια, άμα το ...μαγαζί δεν πάει καλά, τότε ζητούν το κράτος
να αναλάβει τα χρέη τους, όπως καλή ώρα με τις τράπεζες, αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες
...
Τα δικά μας δικά τους, και τα δικά τους δικά τους.
Αλλά αυτοί εδώ με τα ποτάμια και τους πράσινους ήλιους, δεν έχουν
ούτε το θάρρος της γνώμης τους.
Σου λένε “ψήφισέ με πρώτα, και μετά θα σου πω τι πιστεύω”.
Αρκετά πια με τους υποτιθέμενους “κεντρώους” πρόθυμους συνεργάτες
που κατάφεραν όλοι μαζί να μας πνίγουν αργά και βασανιστικά.
Στο φινάλε αν είναι να πνιγούμε, ας είναι αποτέλεσμα των
επιλογών μας.
Μην μας δουλεύουν και από πάνω.