«Η λαθρομετανάστευση είναι χωρίς αμφιβολία μεγάλο θέμα εθνικής ασφάλειας και επιβίωσης».
Αλέξης Παπαχελάς, Καθημερινή.
Όλα τα εγχειρίδια πολέμου, από τον Σουν Τζου μέχρι τον Κλαούζεβιτς, τονίζουν κι επαναλαμβάνουν μια βασική αρχή: αν θες να κερδίσεις μια μάχη, μην την κάνεις στο έδαφος του εχθρού σου αλλά στο δικό σου. Αυτή την αρχή λησμόνησε η οργανωμένη πολιτική κίνηση μεταφοράς μεταναστών από την Κρήτη στην Αθήνα για να θέσει εκκωφαντικά επί τάπητος τα ζητήματα των ανθρώπινων δικαιωμάτων, του πολιτικού ασύλου και της νομικής αναγνώρισης στην υπόσταση των μεταναστών. Γιατί αυτό που συμβαίνει από χτες-προχτές είναι η πανωλεθρία των ανωτέρων όρων υπέρ μια συλλογικής και διακομματικής αποδοχής της ακροδεξιάς ρητορείας που εκφράζεται φανερά από τη ΝΔ, το ΛάΟΣ και τη Χρυσή Αυγή - και στα κρυφά από τους συμπαθούντες των άνω στο βαθύ ΠΑΣΟΚ. Το ΚΚΕ περί άλλων τυρβάζει για τους κακούς ιμπεριαλιστές και τα λοιπά αφού καταφέρνει πάντα να κάνει ένα μοναδικό συνδυασμό, να συνδέει τον κομμουνισμό με τον αυτισμό.
Δεν υπάρχει περίπτωση να ονομαστεί ούτε ως πύρρειος νίκη η ανάδευση του μεταναστευτικού ζητήματος με την ανυπαρξία πρόβλεψης και εκτίμησης σε βάθος χρόνου για τις αντιδράσεις. Γιατί αυτό που γίνεται σήμερα είναι η συστηματική μετατόπιση της συζήτησης από το μεταναστευτικό στη κατάλυση και την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου.
Αναφερόμαστε φυσικά στην καρδιά της κρυφής ατζέντας του εθνικά ορθού: την περιστολή του διαφορετικού λόγου και την καταστολή κάθε ανοχής για την αρμονική ανθρώπινη συνύπαρξη λαών και εθνοτήτων.
Σήμερα ενημερωνόμαστε πως η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει κάθε λόγο να εκδιώξει τους μετανάστες από τη Νομική σχολή, ένα επιβαρυμένο ιστορικά και συναισθηματικά χώρο, επειδή “παραβιάζεται το πανεπιστημιακό άσυλο”!
Οι “δυστυχείς άνθρωποι”, όπως ξεδιάντροπα τους αποκαλεί η υπουργός Δια Βίας Μάθηση, παραμένουν “δυστυχείς” σαν μια υποσημείωση στο βαθύτατα ανθρωπιστικό κλέος του μίσους και στο νεοελληναράδικο μικροπολιτικό συμφεροντολογισμό της εκμηδένισης του αντιπάλου.
Ο ΣΥΝ, κατ’ επέκταση ο ΣΥΡΙΖΑ και οι προοδευτικές δυνάμεις των ΜΚΟ, την πάτησαν. Δεν συνυπολόγισαν την πανίσχυρη δύναμη των οργάνων του καθεστώτος, τα ΜΜΕ, που με το καλημέρα διαστρέφουν γεγονότα και συνειδήσεις και γελάνε κι από πάνω στις μεσημεριανές εκπομπές. Θυμάστε τη γελοιότητα Όλγας Τρέμη και Τζαβάρα; Προξενεί μεγάλο ερωτηματικό που έστω η έμπειρη Ιωάννα Κούρτοβικ, εκ των συντελεστών της κίνησης, δεν πρόβλεψε τις επικοινωνιακές παγίδες.
Η ανθρωπιστική κρίση είναι όσο ποτέ άλλοτε εξαιρετικά εκδηλωμένη μέσα από το αυτιστικό περιχαράκωμα των συνόρων που έφερε η οικονομική κρίση. Ο φράχτης του Έβρου ανέδειξε κάτι που το γνωρίζαμε αλλά δεν το παραδεχόμασταν καθολικά στη σοβαρότητα και το εύρος στην απήχηση της ιδέας: οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις -αν δεν είναι μαγειρεμένες- βοούν για τον ύπουλο εκφασισμό της κοινωνίας μας.
Κι έρχεται ένα τμήμα της πολυδιασπασμένης Αριστεράς να παίξει στο γήπεδο της κρυφοενοποιημένης ακροδεξιάς, στο έδαφος του εχθρού που κατηγορηματικά απαγορεύουν τα εγχειρίδια πολέμου του Σουν Τζου και του Κλαούζεβιτς να εμπλέκεται. Λίγο ακόμα θέλουμε να θέσουμε και τις απόψεις του Λένιν και του Κροπότκιν που τα είπαν και πολύ πιο χύμα. Από τα πιο τραγικά λάθη της Αριστεράς που έδωσε πάτημα στην φανερά κρυμμένη αλλεργία της ακροδεξιάς για οτιδήποτε αφορά τον ουμανισμό και την ανοχή στη διαφορετικότητα. Και η ακροδεξιά δεν αφορά το θεωρητικό σχήμα στα άκρα του πολιτικού φάσματος. Υπάρχει και στο κέντρο, προς τα αριστερά και εν γένει επίσης -έκπληξη- μέσα στην ακροαριστερά. Κι ας ζητάει ο Γεώργιος του Ανδρέα, υιού του πρεσβύτερου Γεώργιου, «εφαρμογή των νόμων» εναντίον αυτών που οι πρόγονοί του έβριζαν τους ελληναράδες με ISO 1821 σαν τουρκόσπουρους.
Αυτή η αριστερή κατά τόπους αντίληψη για τη διαφορετικότητα λειτουργεί αντίστροφα: υπάρχουν φασίστες, άρα τους σβήνουμε. Δεν γίνεται αυτό. Το σύνθημα “ποτέ ξανά φασισμός” είναι μια γενική ευχή που μας βρίσκει σύμφωνους αλλά το να ζητούν το κλείσιμο των γραφείων της Χρυσής Αυγής και να πυρπολούν μερικά ψευτοαναρχικά παιδαρέλια κάθε τόσο το βιβλιοπωλείο του Άδωνη Γεωργιάδη, να προσέχουμε πόσο επιδοκιμάζουμε τέτοιες ενέργειες. Γιατί κι αυτό αν είναι φασισμός από την (ακρο)αριστερή ανάποδη. Τα καψίματα βιβλίων τα έκαναν οι ναζί. Μην επικροτούμε τέτοιες ενέργειες από την ανάποδη.
Σήμερα ειδικά έχουν ριχτεί στο τραπέζι του διαλόγου -ο πιστοποιημένος με ISO 1821 ελληνικό DNA πολυπολιτισμικός Μεγαλέξαντρος να τον κάνει διάλογο- σκέψεις και απόψεις αρνητικές για την κίνηση στη Νομική σχολή που δεν προέρχονται μόνο από το φανερό ακροδεξιό τμήμα του πολιτικού φάσματος. Για παράδειγμα, ο αξιόλογος δημοσιογράφος Σταύρος Θεοδωράκης γράφει ένα άρθρο για την πο-σό-στω-ση που λέει ο Καρατζαφέρης. «Πόσους μετανάστες θέλουμε» ρωτάει και φέρνει το κλασικό φοβικό επιχείρημα των ακροδεξιών: «Ούτε πρέπει να είσαι καθηγητής κοινωνιολογίας για να καταλάβεις ότι στο Αγαθονήσι των 150 κατοίκων δεν μπορούν να ενταχθούν 300 μετανάστες». Ενώ στο αστικό τέρας των Αθηνών οι μετανάστες αποτελούν προφανώς μια αριθμητική δύναμη που ξεπερνά τους αθηνοβαρεμένους ελληνάρες!
Ο ανεξέλεγκτος Αλέξης Παπαχελάς γράφει πριν ανακύψει το ζήτημα της Νομικής:
«Θα μου πείτε, δεν φταίει το ελληνικό κράτος; Προφανώς και φταίει. Πρώτα απ’ όλα δεν φρόντισε, όπως είπαμε, να φυλάξει στοιχειωδώς έστω τα σύνορά του. Κατά δεύτερον, έχει επιτρέψει σε ομάδες οργανωμένου εγκλήματος διαφόρων εθνικοτήτων να λειτουργούν ανεξέλεγκτα στο κέντρο της Αθήνας, στην Πάτρα κ.α. Και τέλος, μέσα στο κλίμα της γενικευμένης ανομίας, επιτρέπει σε παραβατικά στοιχεία αυτού του πληθυσμού να συμπεριφέρονται παραβιάζοντας προκλητικά κάθε νόμο της δημοκρατίας μας».
Τα παραβατικά στοιχεία των Ελλήνων πολιτών είναι φυσικά ανύπαρκτα. Κι όσο για την Πάτρα, να θέσουμε το εξής απλό ερώτημα, συνορεύει με την Τουρκία και μας ενοχλεί η πληθυσμιακή αύξηση των μεταναστών; Ρωτήστε τους πατριώτες νταλικέρηδες και τους καραελληναράδες λιμενικούς, αυτοί ξέρουν να σας δώσουν την ακριβή απάντηση.
Να θυμηθούμε τι πρεσβεύει ο Τάσος Τέλλογλου, όλως τυχαίως συνεργάτης του Θεοδωράκη στο protagon.gr:
«Το ΠΑΣΟΚ ψηφίστηκε τον Οκτώβριο για να εφαρμόσει μία άλλη πολιτική από αυτή που τώρα χρειάζεται ο τόπος. Το ΠΑΣΟΚ δεν διαθέτει δημοκρατική νομιμοποίηση για τα μέτρα που θα ανακοινωθούν τα επόμενα 24ωρα. Να κάνουμε εκλογές; Δεν είμαστε αυτόχειρες. Άρα τι μένει; Μία κυβέρνηση σαν και εκείνη του Κωνσταντίνου Καραμανλή τον Ιούλιο του 1974, από όλους τους πολιτικούς χώρους. Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να έχει έκτακτες εξουσίες, για να το πω πιο απλά η χώρα είναι σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης χωρίς δικτατορία αλλά ορισμένα άρθρα του συντάγματος πρέπει να βγουν “εκτός” η να ερμηνευτούν ανάλογα».
Προσωπικά έχω να θέσω πολλά άλλα ζητήματα που μου γέννησε η όψιμη ρυπαρολογία για τους μετανάστες και την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου αλλά θα τα αφήσω στο σχολιασμό σε εσάς γιατί περιμένουμε μια εποικοδομητική συζήτηση.
Θα καταλήξω με μια διαπίστωση. Πασίγνωστο πασοκικό ενημερωτικό μπλογκ, που οι ιδεολογικοί συγγενείς του στην ΠΑΣΠ κατέχουν τη ματωμένη σημαία του Πολυτεχνείου, έχει κάνει σε απανωτές αναρτήσεις σημαία την κατάλυση του πανεπιστημιακού ασύλου. Είπατε τίποτα;
Συμπέρασμα. Μετά το Δεκέμβρη του 2008 η Αριστερά, όποια απομεινάρια της μείνανε, πιάστηκε στον ύπνο. Κάντε μας μια χάρη, σταματήστε να παίζετε γκολφ στο γήπεδο της ακροδεξιάς.