(μία ιστορία αριθμών)
Ακόμα και οι πιο δύσπιστοι, είναι πια σίγουροι πως το παραμύθι περί πληρωμής των μισθών και των συντάξεων από τα λεφτά των 3 ληστών, αποτέλεσε μία από τις άπειρες μεθόδους εκφοβισμού του ελληνικού λαού. Αποτέλεσε επίσης και ένα είδος λυδίας λίθου, πάνω στην οποία δοκιμάστηκαν και άλλοι θαμώνες του ελληνικού κοινοβουλίου, όπως οι "πατριώτες" της νεωτερικότητας που επέβαλε ο ΓΑΠ και το ΠΑΣΟΚ του, οι οποίοι ψήφισαν το Μνημόνιο είτε λόγω της άγνοιας τους, είτε λόγω της αδιαφορίας τους για τα πραγματικά σοβαρά θέματα του τόπου, είτε απλά γιατί ήθελαν να πλασαριστούν στα κόμματα του συστήματος ενδεδυμένοι τη ρόμπα του "σοβαρού", είτε -και ακόμα χειρότερα- γιατί δεν είναι τίποτα άλλο παρά κατώτεροι υπάλληλοι των αφεντικών που χρόνια τώρα τα "κόμματα εξουσίας" , πιστά υπηρετούν.
σύμβαση και τις αναθεωρήσεις τους (τον διαρκή εκβαρβαρισμό τους) πρόκειται πραγματικά να καλύψει τις εσωτερικές πληρωμές, οι οποίες, θα μπορούσαν άνετα να είχαν καλυφθεί από τα έσοδα απλά και μόνο από την εσωτερική αγορά. Όμως επιβλήθηκε (μάλλον επιλέχθηκε από την καλή και σοβαρή μας κυβέρνηση) τα μέχρι σήμερα έσοδα, φερειπείν του πρώτου 8μήνου του 2011.
Τι πιο πειστικό για το τι έγινε, το τι θα μπορούσε να γίνει και το πως έγινε, από τα δτοιχεία του ίδιου του υπουργείου του υπερυπουργού Μπενίτο;
Σύμφωνα με τα στοιχεία εκτέλεσης του Κρατικού Προϋπολογισμού για το οκτάμηνο Ιανουάριου – Αυγούστου 2011, σε δημοσιονομική βάση, το έλλειμμα του
Κρατικού Προϋπολογισμού διαμορφώνεται στα
18.086 εκατ. € έναντι του νέου στόχου 18.974 εκατ. €
(όπως προσδιορίστηκε μετά το Μεσοπρόθεσμο)
και έναντι 14.813 εκατ. € το αντίστοιχο διάστημα του 2010.
Ειδικότερα τα καθαρά έσοδα του τακτικού προϋπολογισμού ανήλθαν σε 30.694 εκατ. €
Τα έσοδα του ΠΔΕ (προγράμματος δημοσίων επενδύσεων) είναι αυξημένα κατά 43,4% ή κατά 568 εκατ. € σε σύγκριση με το οκτάμηνο του 2010. Σημειώνουμε εδώ πως το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσων, είναι συνήθως το πρώτο που κόβεται όταν οι τρεις ληστές αρχίζουν τα μουγκρητά.
Επίσης φανερό είναι ότι η παρούσα "υστέρηση των εσόδων αναμένεται να αντιμετωπισθεί στο απομένον τετράμηνο, με την απόδοση των φορολογικών ρυθμίσεων που περιέχονται στους εφαρμοστικούς νόμους του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2011 – 2015. Και που τίποτα δεν αποκλείει πως το "Εθνικό Φορολογικό Νομοσχέδιο" του "Υπερυπουργού" δεν έχει δημοσιευθεί ακόμα γιατί αναθεωρείται συνέχεια και προς το αντιλαϊκότερο και προς το επαχθέστερο. Αναμένεται τερατογένεση.
.......................................................................
Οι δαπάνες του τακτικού προϋπολογισμού είναι αυξημένες κατά 8,1% έναντι του 2010. H αύξηση αυτή οφείλεται κυρίως (όπως λένε τα στοιχεία τους):
- στις αυξημένες δαπάνες για τόκους κατά 2.067 εκατ. €
- στις αυξημένες επιχορηγήσεις στα Ασφαλιστικά Ταμεία εξαιτίας της μείωσης των εσόδων τους από ασφαλιστικές εισφορές κατά 1.701 εκατ. ευρώ,
- στον ΟΑΕΔ για την καταβολή επιδομάτων ανεργίας κατά 322 εκατ. ευρώ και
- στα νοσοκομεία κατά 853 εκατ. ευρώ (649 εκατ. ευρώ για την πληρωμή των προμηθειών του έτους 2011 και 204 εκατ. ευρώ για την καταβολή οφειλών από προμήθειες παρελθόντων ετών).
Ειδικότερα, οι πρωτογενείς δαπάνες είναι αυξημένες κατά 4,5% ή κατά 1.452 εκατ. €, κυρίως λόγω των αυξημένων επιχορηγήσεων στα Ασφαλιστικά Ταμεία (κυρίως στον ΟΓΑ κατά 452 εκατ. ευρώ και στο ΙΚΑ κατά 1.078 εκατ. ευρώ), στον ΟΑΕΔ κατά 322 εκατ. ευρώ και στα νοσοκομεία κατά 649 εκατ. ευρώ.
Οι δαπάνες του ΠΔΕ, τέλος, παρουσιάζουν μείωση κατά 30,3 ή 1.416 εκατ. €.
αφορούν πληρωμές τοκοχρεολυσίων (τα 43,7 δισ. ευρώ καταβλήθηκαν για την πληρωμή χρεολυσίων και τα 12,7 δισ. ευρώ για τόκους), ενώ για όλες τις υπόλοιπες κρατικές δραστηριότητες καταβλήθηκαν 40,6 δισ. ευρώ.
Με μία απλή διαίρεση το 0,58 και για καλύτερη εικόνα, το 58,2% των
δαπανών είναι οι πληρωμές των τοκοχρεολυσίων. Για μισθούς, και όλα τα άλλα έξοδα του κράτους που στενάζει, ξοδεύτηκαν τα υπόλοιπα. Δηλαδή το 41,8%.
Αξίζει να προσέξει κανείς πως τα ποσά των εσόδων του προϋπολογισμού (προβλέψεις) και τα πραγματοποιηθέντα (αποτελέσματα 8 μήνου) έχουν σχέση περίπου 2 προς 1. Θα μπορούσε κάποιος να πει πως θέλουμε ακόμα 8 μήνες για κλείσουμε το χρόνο!!!! Έτος 16 μηνών ή ακόμα βαθύτερο λούκι; Το δεύτερο τουλάχιστον δεν αντιφάσκει με τη λογική αλλά και με ότι γίνεται μέχρι σήμερα στην "ένδοξη Ελλάδα που ποτέ δεν πεθαίνει"
Μέσα στα όσα αποτυπώνονται στα -επίσημα- νούμερα του υπουργείου (τα "δικά τους" στοιχεία
όπως τα αποκαλεί συχνά ο Ν. Μπογιόπουλος στο "Είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε", μπορεί κανείς να εντοπίσει εικόνες ανθρώπων που αναζητάνε ένα φάρμακο που δεν μπορούν να αγοράσουν και το περίμεναν από τις κρατήσεις που κατέβαλαν για χρόνια στα ασφαλιστικά τους ταμεία, ανέργους που παίρνουν τη θέση των "ελλιπών ποσών", ανθρώπους που πλήρωσαν τον αυξημένο ΦΠΑ για μειωμένα αγαθά και υπηρεσίες που προμηθεύτηκαν και άλλα πολλά και βάρβαρα (όπως η δυσαναλογία των ποσών που καταβλήθηκαν στα τοκοχρεολύσια και αυτών που διατέθηκαν στο εσωτερικό είτε αφορούσαν την κάλυψη αναγκών είτε την "ανάπτυξη")
Επίσης η μείωση του αφορολόγητου στις 5000 € δείχνει σαφέστατα την πρόθεση της συμμορίας, να εισπράξει πίσω τις δαπάνες για επιδόματα ανεργίας, συντάξεις και ότι ψήγμα κοινωνικού κράτους μπορεί να απέμεινε στα ερείπια αυτής της χώρας.
Οι πληρωμές προς το εξωτερικό βέβαια είναι αδιαπραγμάτευτες και επιπλέον, οι αναμενόμενες αυξήσεις των κεφαλαίων που διατίθενται για τη "στήριξη" των αρπακτικών του εξευτελισμένου τραπεζικού συστήματος, θα επιβαρύνουν κι άλλο την κατάσταση. Οπότε μπορεί κάποιος να πει πως ούτε τα επόμενα 10 χρόνια (όπως είπε και ο κ. Schäuble, ο πυροβολημένος[2] Ευρωπαίος υπερυπουργός)
Όλα σχεδιασμένα, όλα οργανωμένα, όλα καλυμμένα με μπόλικο παραμύθι (από το "λεφτά υπάρχουν", στους μισθούς που πληρώνει το συνδικάτο των ...δανειστών, στο γερμανικό σχέδιο Μάρσαλ και ως την "ελεγχόμενη" χρεοκοπία) Εδώ η μοναδική μικρή πικρή αλήθεια που υπάρχει, είναι η λέξη χρεοκοπία.
Η μοναδική αλήθεια η οποία όμως αφορά όχι την ελληνική οικονομία αλλά κάτι ουσιαστικότερο και απείρως πιο σημαντικό. Το αιώνιο και προσφάτως, σφόδρα ενοχοποιημένο ελληνικό λαό. Για να απενοχοποιηθεί προφανώς το ανήθικο τσέπωμα των 58,2% του προϋπολογισμού.
Δείτε και την Ελευθεροτυπία για την ξεπουλημένη "μάχη" που δίνει ο ταξίαρχος Μπενίτο, δείτε και τον Ριζοσπάστη που έχει μία καταπληκτική παρουσίαση των αλυσίδων που μας έδεσαν και μας δένουν ακόμα
___________________________________
[1] Η οικογένεια Παπανδρέου πάντα εύρισκε που ανήκει η Ελλάδα. Ο μπαμπάς έλεγε πως ανήκει στους Έλληνες. Ο γιος πάλι, όχι
[2]Στις 12 Οκτωβρίου 1990, o Schäuble ήταν ο στόχος από μια απόπειρα δολοφονίας από τον Dieter Kaufmann, ο οποίος έριξε τρεις πυροβολισμούς στον Schäuble μετά την εκδήλωση της προεκλογικής εκστρατείας του, εκείνη τη μέρα, σε μία πόλη (περισσότερα έχιε η Wikipedia)