Αυτό το ναι μεν-αλλά, δεν είμαι φασίστας, αλλά είμαι, έχει καταντήσει το σήμα κατατεθέν του ΛΑΟΣ. Αρκεί άλλωστε να διαβάσετε στις πρώτες σελίδες των θέσεών τους:
Δεν είμαστε ακροδεξιοί, αλλά…
Δεν είμαστε ρατσιστές, αλλά…
Δεν είμαστε φονταμενταλιστές, αλλά…
… αλλά είπαμε: «για το καλό της πατρίδας».
Το αστείο όμως είναι ότι αυτοί οι χαμαιλέοντες της πολιτικής επιμένουν να τους πάρουμε στα σοβαρά, κι ότι ανέκαθεν τάχα υπήρξαν συνεπείς στις δηλώσεις τους. Ζητούμενο βέβαια από την άλλη, είναι σε ποιους απευθύνονται. Και το γεγονός ότι τους τελευταίους μήνες έχουν πάρει σβάρνα τις μεσημερούδες και τις ενημερωτικές-ψυχαγωγικές-ανάλαφρες εκπομπές, προδίδει πολλά για το target group τους.
Το οποίο target group θα πρέπει προφανώς γι’ αυτούς να έχει μνήμη χρυσόψαρου, κι επιπλέον να μην τα πάει καθόλου καλά με τον έρμο εκείνο λογικό νόμο που λέει πως, όταν λέμε για κάτι ναι, δεν γίνεται ταυτοχρόνως να λέμε για το ίδιο πράγμα όχι.
Φτιάξτε ποπ-κορν και απολαύστε ένα μέρος της ραδιοφωνικής Ελληνοφρένειας, με τα καραγκιοζιλίκια ενός προέδρου, την ξεφτίλα ενός άλλου, κι ένα άσμα που αδίκως δεν εστάλη στη Eurovision.
Ας απομονώσουμε τώρα μερικές όμορφες φράσεις του πρόεδρα:
«…και πρωτεύουσα του Ελληνισμού, είναι η Βασιλεύουσα, είναι η Κων/πολη».
Από κοντά κι ο Μιριγκόγκος:
«Βασιλεύουσα: Να τα’ακούνε οι Τούρκοι, για να θυμούνται και να έχουν πάντα στο μυαλό τους ότι στην Κων/πολη είναι απλοί ένοικοι. Οι ιδιοκτήτες είμεθα εμείς, και όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου, θα ζητήσουν οι ιδιοκτήτες πίσω τα κλειδιά του διαμερίσματος. Αυτά για να μην παρεξηγούμαστε».
Ε όχι και να σας παρεξηγήσουμε κύριε διαχειριστά τουρκοφάγε, που αντιλαμβάνεσαι τους λαούς όπως βλέπει ένας τραπεζίτης τους δανειολήπτες του. Μην ξεχάσεις μόνο να τρίψεις στα μούτρα των Τούρκοι το συμβόλαιο ιδιοκτησίας. Και να απαιτήσεις και το χαρτόσημο!
Αλλά για βάστα ρε κουμπάρε!
Τι είναι αυτά που γράφετε στο επίσημο πλαίσιο θέσεων του κόμματός σας;
Οι θέσεις μας για την Τουρκία, πρέπει να είναι ανυποχώρητες από τα όσα προβλέπονται από τις Διεθνείς Συμβάσεις και το Διεθνές Δίκαιο και να καθορίζονται με βάση το σεβασμό τους. Πιστεύουμε, ακόμα, ότι οφείλουμε να προασπίσουμε ενεργά, με προσφυγές σε Διεθνή Δικαστήρια και Οργανισμούς, τα δικαιώματα των Ελλήνων που έχουν απομείνει στην Κωνσταντινούπολη και του Οικουμενικού Πατριαρχείου (σελ.22).
[…]
Πιστεύουμε ότι η Ελλάδα είναι μία φιλειρηνική χώρα που σέβεται τις Διεθνείς Συμβάσεις, το Διεθνές Δίκαιο και τα σύνορά της, μια χώρα που αναγνωρίζει την τάση για Ένωση της Ευρώπης και καταλαβαίνει ότι δεν έχουν νόημα σκέψεις για αλλαγές στον σημερινό Ευρωπαϊκό χάρτη, μια χώρα που αντιλαμβάνεται ότι στις σημερινές παγκόσμιες συνθήκες δεν έχει νόημα να υπάρχουν εδαφικές βλέψεις σε βάρος γειτονικών κρατών (σελ. 25).
Άραγε, κύριοι πατριωτάρες, προβλέπεται από τις Διεθνείς Συμβάσεις ότι οι ιδιοκτήτες της Βασιλεύουσας είμεθα εμείς; Και να προβλέπονταν όμως, τι σημασία έχει; Αφού «δεν έχουν νόημα σκέψεις για αλλαγές στον σημερινό Ευρωπαϊκό χάρτη». Έτσι δεν είναι;
Να μη σας πούμε όμως απατεώνες, φασίστες και γκεμπελίσκους, για να μη μας μηνύσετε. Πώς να δικαιολογήσουμε τότε αυτήν την κραυγαλέα αντίφαση των λεγομένων σας; Να πούμε πως κάποτε ήσασταν μικροί κι ανώριμοι και το αίμα έβραζε, ενώ τώρα ημερέψατε, σαν το Βορίδη που άφησε το τσεκούρι κι έβαλε τη γραβάτα;
Δυστυχώς ούτε κι αυτό μπορούμε να το πούμε. Διότι, όπως είπε κι ο πρόεδρας στον Πρετεντέρη:
«Όποιος διαβάσει προσεκτικά όλες τις τοποθετήσεις, όλων των στελεχών
του κόμματος και τις δικές μου, θα δει ότι κινούμαστε σε ένα δρόμο ευρυθμίας της Δημοκρατίας και όχι με ακρότητες […] Δεν ήμουν ποτέ άκρο».
Ποτέ μα ποτέ! Για παράδειγμα, ποτέ δεν ζήτησες συνεργασία με τη Χρυσή Αυγή, τους Χουντικούς, και τους Βασιλόφρονες.
Και δεν είναι ότι τώρα ωριμάσατε. Γιατί και τώρα ακόμα εξακολουθείτε να είστε το ίδιο «συνεπείς» με το επίσημο καταστατικό σας. Παρακολουθείστε από πρόσφατη ομιλία του πρόεδρα το σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο και την παραδοχή του «ανώφελου» για εδαφικές βλέψεις:
«Για μένα δεν υπάρχει Βόρειος Ήπειρος. Υπάρχει Ήπειρος, η μισή είναι ελεύθερη η άλλη μισή δεν είναι ακόμα ελεύθερη. Όπως δεν υπάρχει ανατολική και δυτική Θράκη. Υπάρχει Θράκη. Η μισή είναι ελεύθερη η μισή δεν είναι ακόμα ελεύθερη. [….] Θυμίζω λοιπόν σε όλους και όλες ότι οι Ιουδαίοι έλεγαν: και του χρόνου στην Ιερουσαλήμ. Εμείς γιατί να μη μπορούμε να λέμε: Και του χρόνου στη Βόρεια Ήπειρο; Και του χρόνου στην Ανατολική Θράκη; Και του χρόνου στη Βόρεια Κύπρο; […….] Μου έλεγε ένας Ισραηλίτης αξιωματούχος πριν αρκετά χρόνια, ίσως είναι και 15 από την εποχή της πυραμίδας στην Αλβανία. Χάσατε την χρυσή ευκαιρία να δώσετε αυτονομία στην Βόρεια Ήπειρο με αυτά τα γεγονότα. Εμείς στο Ισραήλ δεν θα την χάναμε με τίποτα. Δεν ξέρω αν θα τρέμει η γη [σ.σ. σας θυμίζει κάτι;] το θέμα είναι ότι θα αποκαταστήσουμε μια ιστορική πραγματικότητα. Εκεί ήτανε Ελλάδα. Εκεί ήτανε το βασίλειο του Πύρου, και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε ιστορικά.»
Αυτό θα πει επιχείρημα και συνέπεια!!!
Κι εδώ ένα απόσπασμα της ομιλίας.
Το άλλο ωραίο που ακούσαμε στο παραπάνω κομμάτι της Ελληνοφρένειας, είναι ο Καρατζαφιόζης δικαστής:
«Εγκλήματα κατά αστυνομικών, κατά δικαστικών και ιερέων, συνεπάγεται θάνατος».
Ο μέγας τιμωρός, που όπως λένε και οι θέσεις του μορφώματός του «σέβεται απόλυτα το Σύνταγμα» (προφανώς αυτό που θα γράψει ο ίδιος), ορίζει εύλογα και λογικά την ποινή του θανάτου για εγκλήματα κατά ορισμένων κατηγοριών ανθρώπων. Η ποινή του θανάτου λοιπόν δεν εξαρτάται τόσο από το τι έγκλημα θα κάνει κάποιος, αλλά σε ποιον θα το κάνει. Τα περί ισότητας κουραφέξαλα των θέσεών τους πάνε περίπατο.
Αλλά το ζήτημα για άλλη μια φορά είναι η συνέπεια του φύρερ, όταν σε μια άλλη στιγμή διακήρυττε ότι «είμαι εναντίον του να σκοτώσεις ακόμα και ένα γατί». Ποια από τις δύο απόψεις ασπάζεστε; Όποια γουστάρετε, απ’ όλα έχει ο μπαχτσές. Περάστε κόσμε!
Η πλάκα είναι πως όσο πιο ευκρινώς διατυπωμένες είναι οι επίσημες θέσεις τους, τόσο πιο ρόμπα γίνονται. Γι’ αυτό και στα περισσότερα σημεία οι θέσεις τους είναι διφορούμενες. Να πουλήσουν από τη μια δημοκρατικό προφίλ, αλλά να έχουν και ένα παράθυρο-δικαιολογία για την επιβολή των φασιστικών τους απωθημένων.
Πάρτε για παράδειγμα τη θέση για την προστασία προσωπικών δεδομένων:
1.14.2. Για την «Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων»
Αναγνωρίζουμε το δικαίωμα της προστασίας των προσωπικών δεδομένων του κάθε πολίτη. Παράλληλα, πιστεύουμε όμως και ότι ο τρόπος με τον οποίο θα ασκείται αυτή η προστασία δεν θα πρέπει ούτε να έρχεται σε αντίθεση με το ευρύτερο κοινωνικό συμφέρον ούτε να δημιουργεί άλλοθι για τη συγκάλυψη παρανομιών (σελ.18).
Η δεύτερη πρόταση αναιρεί κάλλιστα την πρώτη. Και ποια είναι η φράση-κλειδί; Μα φυσικά «το ευρύτερο κοινωνικό συμφέρον». Εάν ο φύρερ ορίσει ότι το να κάνουμε πόλεμο με τους Τούρκοι για να πάρουμε τη Μπόλη υπάγεται στο «ευρύτερο κοινωνικό συμφέρον», κι εγώ πω «όχι» στο μπόλεμο, αυτομάτως πάω ενάντια στο «κοινωνικό συμφέρον», και άρα πάπαλα προστασία προσωπικών δεδομένων μου.
Εάν ο φύρερ πάρει την εξουσία, προστασία δεδομένων θα υπάρχει μόνο για όσους εξυπηρετούν το «κοινωνικό συμφέρον», όπως βέβαια θα το εννοεί ο ίδιος και ο θίασός του. Δηλαδή, δικαιώματα μόνο για όσους γουστάρει. Τόσο απλά.
Χορτάσατε από ψευτιές και αντιφάσεις του Καρατζαφύρερ και του ΛΑ.Ο.Σ;
Όχι;
Ε, πάρτε κι άλλη μία:
Λέει το πρόγραμμά τους, στο κεφάλαιο της Παιδείας:
8.1.4. Για το Πανεπιστημιακό Άσυλο
Πιστεύουμε ότι ο σκοπός του πανεπιστημιακού ασύλου είναι η προστασία της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών, το αναγνωρίζουμε ως θεσμό με ιδιαίτερη σημασία για την κοινωνία μας και θεωρούμε ότι πρέπει να προστατεύεται αποτελεσματικά από όλους όσους το απειλούν, είτε με καταπάτησή είτε με κατάχρησή του (σελ. 67).
Και τώρα, διαβάστε τις δηλώσεις του Καρατζαφέρη στη Βουλή, στις 23/01/09:
«Σήμερα κ. πρωθυπουργέ, μπουσουλήσατε προς τις ιδέες μας. Σηκωθείτε τώρα όρθιος και πείτε πως το άσυλο είναι απαράδεκτο. Πώς θα μιλήσετε για το άσυλο στους ξένους; Πήγε κορυφαίος εισαγγελέας της χώρας στο Λονδίνο και προσπαθούσε να τους περιγράψει τι είναι το άσυλο και τον κοίταγαν με απορία. Τι είναι το άσυλο; Θύλακας έξω από τους νόμους του κράτους. Ζωνιανά, Εξάρχεια».
Εάν ο Καρατζαφέρης τα όσα λέει τα οφείλει στο Άγιο Πνεύμα που προσγειώθηκε με μορφή περιστεράς πάνω του, εύχομαι να μη μολυνθώ ποτέ από τέτοιου είδους θεία φώτιση.
Υπάρχει όμως και μια άλλη σοβαρότερη ερμηνεία από το να συμπεράνουμε ότι ο Καρατζαφέρης αντιφάσκει με τον εαυτό του, επειδή απλά είναι παλαβός για δέσιμο. Προτείνω να ξαναδιαβάσουμε το εξαιρετικό άρθρο του Ιού (ναι, παίρνω ποσοστά, γι’ αυτό γλύφω), με τίτλο «Ο φαιός Δούρειος Ίππος».
Αντιγράφω ένα απόσπασμα που εξηγεί με τον καλύτερο τρόπο το προφανέστερο:
Η στρατηγική, λοιπόν, του κ. Καρατζαφέρη δεν αλλάζει. Αυτό που αλλάζει είναι η τακτική του. Αμέσως μετά την επιτυχία του στις ευρωεκλογές και υπό την πίεση της ευρωπαϊκής κοινοβουλευτικής ομάδας όπου επρόκειτο να ενταχθεί σκαρφίστηκε αυτό που ονομάζει «Νέα Πολιτική».
Δεν του βάζουμε λόγια στο στόμα. Τη νέα αυτή πολιτική την περιγράφει ο ίδιος από την εκπομπή του στις 17/6/04, απαντώντας σε κάποιον οπαδό του από τον Ασπρόπυργο, ο οποίος εξέφρασε την αγανάκτησή του για τη μεταστροφή του ΛΑΟΣ σε ηπιότερους πολιτικούς τόνους: «Μας μιλήσατε για ρήξη και ανατροπή και κάθεστε και χαϊδεύετε αυτούς τους... να μην πω καμιά φράση που δεν πρέπει». Η απάντηση του Αρχηγού ήταν αποκαλυπτική:
«Σε ευχαριστώ πολύ. Θα ήθελα να έχεις εμπιστοσύνη και στη στρατηγική μας και στην τακτική μας. Θα ήθελα δε περισσότερο από κάθε τι άλλο, για να μπορέσω να διευκρινίσω ορισμένα πράγματα σε έντιμους, καλούς και πιστούς αγωνιστές σαν και σένα. Αυτές τις ημέρες παίζεται μια πολύ ωραία ταινία στους κινηματογράφους, με παραποιημένη αν θέλεις την ιστορία. Σε παραπέμπω να δεις την "Τροία" και να δεις πώς έπεσε η Τροία και θα καταλάβεις αρκετά απ' τα θέματα που απασχολούν τώρα το μυαλό σου. Η ρήξη και ανατροπή γίνεται με πολλούς τρόπους κι εμείς επιλέξαμε τον πιο προσφορότερο τρόπο για να μπορέσουμε να πετύχουμε το σκοπό μας. Αφησε λοιπόν σε μας που είμαστε στο τιμόνι να επιλέξουμε πώς θα φέρουμε τα καλά αποτελέσματα της ρήξης και ανατροπής, με ποια μέθοδο και με ποια προτεραιότητα. Σ' ευχαριστώ για την αγάπη σου και για την καλή δουλειά που κάνετε στον Ασπρόπυργο».
Ετσι, λοιπόν, αντιλαμβάνεται την πολιτική του δράση ο κ. Καρατζαφέρης. Θεωρεί το κόμμα του δούρειο ίππο, και το εκλογικό σώμα αφελείς Τρώες που θα χάψουν το παραμύθι της «μεταστροφής» και θα αλωθούν εκ των έσω! Φυσικά για τον εαυτό του έχει κρατήσει το ρόλο του πολύπλαγκτου Οδυσσέα.
Την ίδια μέθοδο περιέγραψε ο Αρχηγός και κατά την επίσημη ομιλία του στην 6η Σύνοδο της Κεντρικής Επιτροπής του ΛΑΟΣ, πριν από λίγο καιρό (22/10/05):
«Ο πολιτικός μας λόγος πρέπει να είναι ιδιαίτερα περίτεχνος. Από τη μια πλευρά καταγγελτικός γι' αυτά τα οποία κάνει η Ν.Δ. κι από την άλλη πλευρά συνάμα να ρίχνει γέφυρα για να περάσει ο δυσαρεστημένος ψηφοφόρος σε εμάς. Ενας πολύ δύσκολος συνδυασμός. Επιθετικότητα και διαλεκτικότητα (sic). Πρέπει λοιπόν να αποφύγουμε από δω και πέρα τις οποιεσδήποτε αγκυλώσεις δημιουργούσαν προσκόμματα στο να έρθει προς εμάς αυτό το κομμάτι του εκλογικού σώματος. Στρογγυλοποιήσαμε ορισμένα πράγματα. Είπαμε με άλλα πράγματα αυτά τα οποία πάντα εμφορούν την ψυχή μας (sic). Είναι αυτή η νέα πολιτική».
Η νέα πολιτική του κ. Κ. είναι άλλα να λέει και άλλα να εννοεί. Ο Λαάρχης κλείνει το μάτι σε όσους αναρωτιούνται μήπως έβαλε πολύ δημοκρατικό νερό στο κρασί του. Αλλά, αν και «Οδυσσέας», ο κ. Κ. έχει μια αχίλλειο πτέρνα. Οσα έχει πει ο ίδιος κατά καιρούς σε δημόσιους χώρους ή από το κανάλι και την εφημερίδα του.
Τους συνεργάτες του μπορεί να τους κρύβει, να τους αποδυναμώνει, ακόμα και να τους αδειάζει δημοσίως (όπως έκανε με τον φουκαρά τον εκπρόσωπό του την περασμένη Κυριακή στην εκπομπή του κ. Τριανταφυλλόπουλου). Αλλά τον Καρατζαφέρη πώς θα τον κρύψει; Με όλες αυτές τις αλλεπάλληλες «ρήξεις», ο αρχηγός του ΛΑΟΣ κινδυνεύει να φέρει την «ανατροπή» του εαυτού του.»
Για την ώρα πάντως, το τραγικότερο της υπόθεσης είναι ένας πέρα για πέρα αποτυχημένος πρωθυπουργός, που έχει ξεκαθαρίσει πως «δεν συνεργάζεται με τα άκρα» (ακριβώς όπως δεσμεύτηκε για το 5% για την Παιδεία), να βρίσκει αποκούμπι σ’ αυτή τη σχιζοφρενική ακροδεξιά για να κρατηθεί με νύχια και με δόντια λίγο ακόμα στην εξουσία. Κι ο νυν υπουργός Παιδείας να βρίσκει θετικά στοιχεία σε κάποιον που, πέρα απ’ όλα τα άλλα, τον αποκαλούσε και «Σαλώμη».
Η μνήμη χρυσόψαρου που λέγαμε.
_____________________________
Παλιά σχόλια (77)