...Το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) γνωστοποιεί πως πριν 10-15 ημέρες η Επιτροπή του ΟΗΕ για την Καταπολέμηση των Φυλετικών Διακρίσεων (CERD) έστειλε στην Ελλάδα κατάλογο θεμάτων που θα συζητηθούν κατά την εξέταση της εφαρμογής από την Ελλάδα της Διεθνούς Σύμβασης για την καταπολέμηση κάθε μορφής φυλετικών διακρίσεων, τον Αύγουστο 2009. Ο κατάλογος αυτό αναρτήθηκε στη συνέχεια στην ιστοσελίδα της Επιτροπής , μαζί με την έκθεση που υπέβαλε η Ελλάδα το Μάρτιο 2008 και την παράλληλη έκθεση που υπέβαλαν τον Απρίλιο 2009 το ΕΠΣΕ μαζί με την Ελληνική Ομάδα για τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων (ΕΟΔΜ).
Ο κατάλογος των ερωτήσεων αναδημοσιεύεται στη συνέχεια σε μετάφραση στα ελληνικά από την ιστοσελίδα του E-Lawyer (με μερικές βελτιώσεις από το ΕΠΣΕ). Η ανάγνωση των ερωτήσεων παράλληλα με την έκθεση ΕΠΣΕ-ΕΟΔΜ κάνει εμφανή την επίδραση της έκθεσης στην Επιτροπή. Ειδικότερα, η ερώτηση 6 ανέφερε: «6. Υπό το φως του άρθρου 4 της Σύμβασης, η οποία επιβάλλει την τιμωρία από το νόμο της διάδοσης ιδεών που βασίζονται στη φυλετική ανωτερότητα ή στο μίσος, παρακαλούμε σχολιάστε την πρόσφατη ανατροπή από Ελληνικό Εφετείο της καταδίκης του 2007 στην υπόθεση του Κώστα Πλεύρη για την κυκλοφορία του βιβλίου του «Οι Εβραίοι: Όλη η αλήθεια». Αυτό το βιβλίο διατίθεται και πωλείται ακόμη στο Κράτος - μέλος;»
Μόνο αφού βρέθηκε αντιμέτωπη με την υποχρέωση να εξηγήσει την απαλλακτική απόφαση στο αρμόδιο όργανο του ΟΗΕ που εξετάζει την εφαρμογή της Σύμβασης σε υλοποίηση της οποίας εισήχθη ο αντιρατσιστικός νόμος 927/79, αποφάσισε η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου να ασκήσει «αίτηση αναίρεσης υπέρ του νόμου» (με αρ. 34/2009), την 1 Ιουλίου 2009. Από τα ακόλουθα αποσπάσματα της αίτησης αναίρεσης που είχε την καλοσύνη να κοινοποιήσει στο ΕΠΣΕ το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο (ΚΙΣ) προκύπτει ότι ζητείται η αναίρεση της αθωωτικής απόφασης λόγω «α) της ελλείψεως της ειδικής αιτιολογίας που απαιτεί το Σύνταγμα και β) της ευθείας εσφαλμένης εφαρμογής των διατάξεων του Ν. 927/1979». Το ΕΠΣΕ υπογραμμίζει πως οι λόγοι αυτοί ήταν αρκετοί για να κάνει η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου αίτηση αναίρεσης μέσα στην προθεσμία 15 ημερών (που έληγε τυπικά το Σάββατο 6 Ιουνίου και πρακτικά την επόμενη εργάσιμη Τρίτη 9 Ιουνίου 2009), όπως της είχαν ζητήσει το ΕΠΣΕ, η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία και το ΚΙΣ. Σε εκείνη την περίπτωση, ενδεχόμενη αναίρεση θα οδηγούσε σε επανάληψη της δίκης. Αντίθετα, όπως έχει δεχθεί και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου , η αναίρεση υπέρ του νόμου «προβλέπεται από το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 505 παρ. 2 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Εντούτοις, από την ανάγνωση της εν λόγω διάταξης και από την ερμηνεία της από τα εθνικά δικαστήρια, το Δικαστήριο θεωρεί ότι δεν πρόκειται για τακτικό ένδικο μέσο, αλλά, αντίθετα, για προσφυγή sui generis, που εφαρμόζεται αποκλειστικά για να εγγυηθεί την εναρμόνιση της νομολογίας και την ορθή ερμηνεία του εσωτερικού δικαίου και που δεν μπορεί να θίξει τα δικαιώματα των διαδίκων.» Κατά τον Καθηγητή Νίκο Ανδρουλάκη δε, είναι μόνο μια «οιονεί πανηγυρική διακήρυξη» ότι η αναιρετέα απόφαση ήταν λανθασμένη χωρίς περαιτέρω συνέπειες. (http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CF%81%CE%B5%CF%83%CE%B7_%CF%85%CF%80%CE%AD%CF%81_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%BD%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%85). Δεδομένου ότι η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου δεν αναμένεται να αποφανθεί για την αίτηση αναίρεσης πριν από το φθινόπωρο, η Ελλάδα μπορεί να την επικαλείται στον ΟΗΕ ώστε να μην είναι υποχρεωμένη να υπερασπιστεί την αθωωτική απόφαση. Το ίδιο πιθανώς κάνει και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας (ECRI) η οποία, κατά τη συνεδρίαση της Ολομέλειας της 30 Ιουνίου – 3 Ιουλίου 2009, θα οριστικοποιούσε την έκθεση για την Ελλάδα που θα δημοσιοποιηθεί το Σεπτέμβριο 2009 (http://www.coe.int/t/dghl/monitoring/ecri/About/calendar.asp). Το ΕΠΣΕ είχε ενημερώσει την ECRI για την προφορική αθωωτική απόφαση της 29 Μαρτίου 2009 την παραμονή της Ολομέλειας της 31 Μαρτίου – 2 Απριλίου 2009, οπότε υιοθετήθηκε η αρχική έκθεση που στάλθηκε στην Ελλάδα για σχόλια, και για τη γραπτή δημοσιευμένη απόφαση αμέσως μετά την έκδοσή της στις 22 Μαΐου 2009.
______________________________________________
Από τον E Lawyer πήραμε τα παρακάτω (στο τέλος υπάρχει και το link)
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΑΝΑΙΡΕΣΗΣ
- Για την ερμηνεία του νόμου:
«Οι πράξεις δε και οι ενέργειες στις οποίες προτρέπει το υποκείμενο του αδικήματος του άρθρου 1 παρ. 1 του Ν. 927/1979 πρέπει να είναι πρόσφορες να προκαλέσουν «διακρίσεις, μίσος ή βία» χωρίς ωστόσο να είναι απαραίτητο να προκληθούν πράγματι οι διακρίσεις, το μίσος ή και η βία. Αρκεί η συμπεριφορά, την οποία ενθαρρύνει ο δράστης να μπορεί να προκαλέσει το εν λόγω αποτέλεσμα, να δημιουργείται δηλαδή η συναισθηματική και ψυχολογική υποδομή της επιθετικής και ρατσιστικής αντιμετώπισης του άλλου».
- Για την εκδίκαση της έφεσης:
«… κατά την ακροαματική διαδικασία [….] αποδείχθηκε περίτρανα ότι ο ανωτέρω κατηγορούμενος συγγράφοντας το επίμαχο βιβλίο του «Εβραίοι, όλη η αλήθεια» κατέστησε προσιτά στο ευρύ κοινό κείμενα που θα μπορούσαν, λόγω του έντονα επιθετικού ύφους τους, να καλλιεργήσουν μίσος και βία εναντίον των Εβραίων και να ενθαρρύνουν κάθε αναγνώστη τους στην υιοθέτηση ρατσιστικής και αντισημιτικής συμπεριφοράς».
[…] «Η εμπάθεια και ο φανατισμός, που αποτυπώνονται στα ανωτέρω χωρία, καθιστούν άνευ ετέρου αυταπόδεικτο το γεγονός ότι τούτος εκ προθέσεως εξέφρασε δημόσια απόψεις ικανές να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος και βία εις βάρος των Εβραίων και προσέβαλε πρόσωπα και ομάδα προσώπων λόγω της εθνοτικής τους καταγωγής. Παρά τα ανωτέρω ωστόσο, το Δικαστήριο της ουσίας ουδόλως εξέθεσε στην ανωτέρω απόφασή του τους λόγους για τους οποίους δεν μπόρεσε να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι πραγματώθηκε από τον κατηγορούμενο η αντικειμενική και η υποκειμενική υπόσταση των εγκλημάτων που του αποδίδονται. Και τούτο διότι κάνοντας δεκτό στο σκεπτικό της απόφασης ότι ο συγγραφέας του ανωτέρω βιβλίου δεν είχε σκοπό να υβρίσει και να προσβάλλει το σύνολο του εβραϊκού κόσμου εκ μόνου του λόγου του θρησκεύματός τους, αλλά μόνον αυτούς που τάχα πιστεύουν και εφαρμόζουν τον «εβραιοσιωνισμό», διέλαβε ελλιπή και εσφαλμένη αιτιολογία, δεδομένου ότι δεν αναφέρει στοιχεία που το έπεισαν περί αυτού και δεν μπόρεσε να δικαιολογήσει το γεγονός ότι ο συγγραφέας του ανωτέρω βιβλίου στην πραγματικότητα καταφανώς στη συντριπτική πλειοψηφία των σελίδων του βιβλίου του αναφέρεται στους εβραίους γενικά και μόνον ως άλλοθι χρησιμοποιεί ενίοτε και την έννοια του εβραιοσιωνιστή, αποσκοπώντας έντεχνα να ταυτίσει στη συνείδηση του αναγνώστη του τις δύο αυτές έννοιες (εβραίου - εβραιοσιωνιστή)».
- Καταληκτικά, για το σκεπτικό της άσκησης αναίρεσης, η έκθεση του Αντεισαγγελέα αναφέρει:
«Συντρέχει, συνεπώς, εν προκειμένω, ενόψει των ενδεικτικώς προεκτεθέντων, περίπτωση των λόγων αναίρεσης α) της ελλείψεως της ειδικής αιτιολογίας που απαιτεί το Σύνταγμα και β) της ευθείας εσφαλμένης εφαρμογής των διατάξεων του Ν. 927/1979 […] δοθέντος ότι, ενόψει των επισημανθεισών παραλείψεων και ασαφειών της προσβαλλομένης αποφάσεως στο σκεπτικό της δεν μπορεί το Δικαστήριο του Αρείου Πάγου να διαγνώσει αν έγινε ορθή εφαρμογή του ανωτέρω Νόμου».
Τι να σχολιάσει κανείς για τη διαφορά "χρόνου" με την οποία ζούμε εδώ στην Ελλάδα. Θα προσέθετα και τη "διαφορά ήθους" αλλά ντρέπομαι.
Επισκεφτείτε
http://www.greekhelsinki.gr
http://www2.ohchr.org/english/bodies/cerd/docs/AdvanceVersions/CERD-C-GRC-Q-19.doc
και βέβαια τον
e-lawyer
_____________________________
Παλιά σχόλια (71)