Edvard Munch The Scream
Η διακοπή στο ραδιοφωνικό πρόγραμμα μικρή, όσο χρειαζόταν ο ρεπόρτερ να συντάξει τα λόγια του, την αναφορά του προς το κοινό. Σκότωσαν γνωστό δημοσιογράφο, στο σπίτι του κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες.
Ξημέρωμα Δευτέρας.
Δεν μπορεί άνθρωπος λογικός, άνθρωπος με ευαισθησίες και ανθρωπιά να κατανοήσει κάτι τέτοιο. Να επιδικάζεται η ποινή του θανάτου (και μάλιστα εκτελεσμένη στα πλαίσια μίας σκληρής αυτοδικίας) για οποιοδήποτε έγκλημα, είτε αυτό υπάρχει είτε ανήκει στο φαντασιακό των εκτελεστών.
Απόγευμα της ίδιας Δευτέρας. Οι μεγαλοσυνάδελφοι του νεκρού, δίχως ίχνος ντροπής συζητάνε υπερθεματίζοντας ο ένας στη φράση του άλλου, για την ευθύνη του Indymedia που "στοχοποιεί" δημοσιογράφους, για τη ζημιά στην εικόνα της χώρας στο εξωτερικό, για ότι πιο γλοιώδες και σιχαμένο, βρήκαν την ευκαιρία να αναδείξουν, πάνω στο πτώμα του δύστυχου θύματος.
Και αναρρωτιέμαι ζαλισμένος από τα κινούμενα δάχτυλα των μεγαλοδημοσιογράφων. Ποιος είναι τελικά ο ηθικός αυτουργός;
Όχι. Κανείς δεν υπερασπίζεται απάνθρωπους δολοφόνους που με κτηνώδη τρόπο, αποφασίζουν ποιος είναι άξιος να ζήσει και ποιος όχι. Όπως επίσης κανείς δεν μπορεί να υπερασπιστεί τα άλλα κτήνη, εκείνα της οθόνης, που χρησιμοποιούν την ανθρώπινη τραγωδία, τον ανθρώπινο πόνο και τη συναισθηματική φόρτιση που γεννάει η είδηση της ανθρώπινης απώλειας, για να προβάλλουν τα φτηνά "αιτήματα" τους, τις γελοίες επιδιώξεις τους και να περάσουν την αγαπημένη τους γραμμή, εκείνη του ασφυκτικού ελέγχου της κοινωνίας και της ποινικοποίησης της ελεύθερης και αντισυστημικής έκφρασης.
Πόσο κυνικοί είστε μεγαλοσυνάδελφοι του "μικρού" θύματος; Πόσο σκληροί; Πόσο μισάνθρωπο έχετε γίνει (άν ήσασταν ποτέ φιλάνθρωποι) και πόσο πολύ θέλετε τελικά να περάσετε τον επιβεβλημένο τρόπο σκέψης και κρίσης στην ευρύτερη κοινωνία;
Δε βλέπετε πως η ίδια αυτή κοινωνία που τόσο θέλετε να "συνετίσετε" είναι εκείνη που δέχτηκε τις σφαίρες των εκτελεστών; Είναι θύμα και των εκτελεστών αλλά ΚΑΙ ΔΙΚΟ ΣΑΣ.
Αφήστε τέλος πάντων την πληγωμένη μας κοινωνία ήσυχη να αυτορρυθμιστεί και να γιατρέψει τις πληγές που της προκαλείτε καθημερινά εσείς και οι άλλοι. Οι τρομοκράτες με τα μικρόφωνα και τις κάμερες και οι τρομοκράτες με τα εννιάρα και τα σαρανταπεντάρια.
Κάποτε, πριν ολλά χρόνια, υπήρχε ένοπλος αγώνας κατά της άκαμπτης εξουσίας. Σήμερα έχει γίνει τρομοκρατία με θύματα τα ίδια θύματα της άκαμπτης εξουσίας που πια έχει αλλάξει μορφή.
Η τυρρανία του Καίσαρα, είναι πια τυρρανία των Μέσων. Η τυρρανία του δημίου είναι πια τυρρανία του τρομοκράτη.
Η ανθρώπινη ζωή, πάντα ήταν αμελητέα ποσότητα στο παιχνίδι της κυριαρχίας.
Τίποτα δεν άλλαξε, ποτέ.