Όποτε ασχολούμαστε με τον Κώστα Πλεύρη, έχω την αίσθηση ότι ερχόμαστε αντιμέτωποι με δύο ομάδες ανθρώπων. Η πρώτη είναι βέβαια αυτή που τον έχει για θεό, δάσκαλο, πνευματικό πατέρα, και σαν καλά μαθητούδια του που είναι, αντιμετωπίζουν το διαφορετικό με μίσος και με εχθρότητα. Και η δεύτερη ομάδα είναι αυτή που πιστεύει ότι είναι απλά χάσιμο χρόνου να ασχολείσαι με ένα παλαβό ηλικιωμένο ανθρωπάκι, και κακώς του δίνουμε αξία.Στο παρόν άρθρο ελπίζουμε να γίνει ακόμα πιο κατανοητό, πόσο έξω πέφτουν και οι δύο αυτές ομάδες. Πραγματικά θα ήταν χάσιμο χρόνου να ασχοληθούμε με τις μωρολογίες ενός τρελού, εάν αυτές δεν υιοθετούνταν με ενθουσιασμό από ένα τμήμα της ελληνικής κοινωνίας, εκπροσώπους του οποίου βλέπουμε τώρα τελευταία να κάθονται στα βουλευτικά έδρανα, ενίοτε και να επηρεάζουν τις αποφάσεις μιας χρεωκοπημένης κυβέρνησης .
Θα θέλαμε λοιπόν πολύ να δείξουμε στην πρώτη ομάδα, πόσο «σπουδαίος δάσκαλος» είναι ο Πλεύρης, και στη δεύτερη ομάδα, πόσο «ακίνδυνος» είναι.
Ο Πλεύρης, που λέτε, είναι πολύ σπουδαίος δάσκαλος. Διότι όσα λέει είναι αληθινά, διασταυρωμένα, επιβεβαιωμένα, και λογικά. Πάνω απ’ όλα λογικά!
Για την ακρίβεια, ο Πλεύρης είναι ο μετρ της λογικής. Τόσο πολύ, που μέχρι και βιβλίο της αφιέρωσε. Ένα ολόκληρο βιβλίο, το εξώφυλλο του οποίου κοσμεί ο λογικός τύπος Α=Α. Δηλαδή, με απλά λόγια, όταν λέμε Α, εννοούμε Α, και τίποτα άλλο.Και δεύτερον, για να μας δείξει και ο ίδιος πόσο καλά κατέχει τους νόμους της λογικής, και να μας μεταδώσει λίγη από τη σοφία του. Εδώ δεν έχουμε παρά να αναφωνήσουμε οι αδαείς «ευχαριστούμε Κώστα!».
Ο Πλεύρης, λοιπόν, στο βιβλίο του, μας γνωστοποιεί μεταξύ άλλων και τον περίφημο λογικό νόμο της μη αντίφασης. Το πόσο αυτονόητος είναι τούτος ο νόμος, μας το λέει ο ίδιος:
«Η αρχή της αντιφάσεως, η οποία σημαίνει, ότι το κάθε τι δεν μπορεί ταυτοχρόνως να είναι και να μην είναι ή αλλιώς η αρχή αυτή απορρίπτει την εναντιολογίαν, δηλαδή την βεβαίωσιν και άρνησιν ταυτοχρόνως του ίδιου πράγματος» (Η Λογική, σελ. 23).
Θα ήταν δύσκολο έργο να απαριθμήσουμε ένα-ένα όλα τα παραδείγματα που αποδεικνύουν το πόσο εφαρμόζει ο Πλεύρης αυτόν το νόμο. Αλλά αξίζει να δούμε μία περίπτωση: κατά πόσο είναι συνεπής ο Πλεύρης με την ίδια τη στάση του απέναντι στη λογική επιστήμη, την οποία διδάσκει.
Ας τραγουδήσουμε όλοι μαζί οι πατριώτες «άσπρο - μαύρο, όνειρα κάνω»:
ΜΑΥΡΟ:
«Στη ρύθμιση των κοινωνικών σχέσεων και στην εξήγησι των κοινωνικών φαινομένων, το αίσθημα παίζει αποφασιστικό ρόλο. Η λογική δεν λαμβάνεται περισσότερο υπ’ όψιν, γιατί δεν έχει κανένα στενό δεσμό με την πραγματικότητα και την ζωή. Πολλές φορές μάλιστα μεταξύ λογικής και αληθείας, μεταξύ δηλαδή υπολογιζομένου και συμβαίνοντος υπάρχει διαρκής κατάστασις συγκρούσεως» (Ο Αντιδημοκράτης, σελ. 71).
«Ο εθνικοσοσιαλισμός δεν αρνείται την ύπαρξι της λογικής, προκειμένου όμως περί κοινωνικών σχέσεων και φαινομένων ισχυρίζεται, ότι τελεί στην υπηρεσία αισθηματικών σκοπών και ότι ο ρόλος της εν συγκρίσει με τον ρόλον του αισθήματος είναι ασήμαντος και μηδαμινός» (Ο Αντιδημοκράτης, σελ. 72).
«Στην ιστορία κυριαρχεί ο αισθηματικός παράγων. Χιλιάδες περιπτώσεις αποδεικνύουν, ότι η ιστορική πραγματικότης κατευθύνεται περισσότερον, από το αίσθημα, ολιγώτερον από τον αστάθμητον παράγοντα και ελάχιστα από την λογικήν. Την τελευταίαν συνήθως χρησιμοποιούν οι δειλοί, οι ηττοπαθείς και οι προδόται, που επικαλούνται λογικά επιχειρήματα, δια να λύσουν προβλήματα, που δεν είναι λογικά. Δεν γνωρίζω στην ιστορίαν μίαν περίπτωσιν, που να επεκράτησε η λογική άποψις. Τα ιστορικά γεγονότα η λογική δεν μπορεί να τα δικαιολογήση, να τα εξηγήση και να τα καταλάβη» (Η Επανάστασις, σελ. 218).
«Χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό πιστεύω, ότι δεν κατανοούμε την ζωή με την λογική, αλλά με το αίσθημα» (Ο Αντιδημοκράτης, σελ. 71).
ΑΣΠΡΟ:
«Η λογική αποτελεί γεγονός της ζωής μας. Χωρίς αυτήν ουδεμία επιστήμη θα ήτο δυνατόν να ιδρυθή και να αναπτυχθή. […] Απαραιτήτως λοιπόν πρέπει η λογική να χρησιμοποιήται στην άσκησιν της πολιτικής. Δεν πιστεύω άλλως τε, ότι υπάρχει κάποιος που θα υποστηρίξη το αντίθετο και θα ζητήση να αποβληθή η λογική της πολιτικής» (η Λογική, σελ. 117).Θα μπορούσε να είναι και άσκηση για το σπίτι, το σχολείο, ή κουίζ για την παραλία, σε ψυχαγωγικά περιοδικά: Στα παραπάνω αποσπάσματα, βρείτε πόσες φορές ο Πλεύρης παραβιάζει το νόμο της μη αντίφασης. Εγώ πάντως, βρήκα στα γρήγορα 6:
«Η παράλογος σκέψις είναι εκτός πραγματικότητος, εξωπραγματική, διότι το λογικόν είναι πραγματικόν. Άρα διά να γίνεται κατανοητή η πραγματικότης απαιτείται η χρήσις της λογικής. Ασφαλώς υπάρχει και το αίσθημα, το οποίον καλύπτει τον χώρον της ζωής του ανθρώπου, αλλά και το αίσθημα ως πνευματικόν γεγονός εξηγείται λογικώς. Τα πάντα εξηγούνται λογικώς» (η Λογική, σελ. 133).
«Πραγματικώς, η σημαντικοτέρα μάθησις στον άνθρωπο είναι να γνωρίζη να σκέπτεται. Δυστυχώς αυτό το μάθημα στα σχολεία το υποτιμούν, ενώ θα έπρεπε να ήτο πρωτεύον. Είναι η λογική, την οποίαν πρώτος ίδρυσε ως επιστήμην, ανέλυσε και εξήντλησε ο Αριστοτέλης» (η Λογική, σελ. 12).
1η αντίφαση:
Α: Η λογική δεν έχει κανένα στενό δεσμό με την πραγματικότητα και την ζωή.
Όχι Α: Η παράλογος σκέψις είναι εκτός πραγματικότητος, εξωπραγματική, διότι το λογικόν είναι πραγματικόν. Άρα δια να γίνεται κατανοητή η πραγματικότης απαιτείται η χρήσις της λογικής.
2η αντίφαση:
Α: Ο ρόλος της λογικής εν συγκρίσει με τον ρόλον του αισθήματος είναι ασήμαντος και μηδαμινός.3η αντίφαση:
Όχι Α: το αίσθημα ως πνευματικόν γεγονός εξηγείται λογικώς. Η σημαντικοτέρα μάθησις είναι η λογική.
Α: Την λογική συνήθως χρησιμοποιούν οι δειλοί, οι ηττοπαθείς και οι προδόται.4η αντίφαση:
Όχι Α: Την λογική πρώτος ίδρυσε ως επιστήμην, ανέλυσε και εξήντλησε ο Αριστοτέλης [εκτός βέβαια κι αν ο Πλεύρης θεωρεί εδώ τον Αριστοτέλη δειλό, ηττοπαθή και προδότη].
Α: Τα ιστορικά γεγονότα η λογική δεν μπορεί να τα δικαιολογήση, να τα εξηγήση και να τα καταλάβη.5η αντίφαση:
Όχι Α: Τα πάντα εξηγούνται λογικώς.
Α: Το αίσθημα παίζει αποφασιστικό ρόλο. Η λογική δεν λαμβάνεται περισσότερο υπ’ όψιν, γιατί δεν έχει κανένα στενό δεσμό με την πραγματικότητα και την ζωή.6η αντίφαση:
Όχι Α: Δεν πιστεύω άλλως τε, ότι υπάρχει κάποιος που θα υποστηρίξη το αντίθετο και θα ζητήση να αποβληθή η λογική της πολιτικής.
Α: Χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό πιστεύω, ότι δεν κατανοούμε την ζωή με την λογική, αλλά με το αίσθημα.Στο σημείο αυτό, να κάνουμε μία παύση, και να πούμε ένα μεγάλο «Εύγε!» στο Plevris fan club, για τον εξαίρετο, φωτισμένο και συνεπή άνθρωπο, που διάλεξαν να εμπιστευτούν τη μόρφωσή τους. Είναι αξιοζήλευτοι.
Όχι Α: Η λογική αποτελεί γεγονός της ζωής μας.
Για να καταλάβετε τι συνέβη στο μυαλό του φτωχού μας Πλεύρη και τα ’κανε μαντάρα, πρέπει να κατανοήσετε ότι απλά ο κακομοίρης προσπαθεί από τη μία να μιμηθεί το Χίτλερ, υιοθετώντας την ρητορική και την ιδεολογία του ναζισμού, ενώ από την άλλη, στο ψάξιμο να βρει στοιχεία που αποδεικνύουν την ανωτερότητα της ελληνικής φυλής, σκόνταψε στη Λογική.
Όλες οι αρλούμπες που διαβάσατε για την προτεραιότητα του αισθήματος έναντι της λογικής, πηγάζουν από την γερμανική δεξιά ιδεολογία του μεσοπολέμου, η οποία ανέδειξε τελικά τους ναζί. Όπως γράφει ο Jeffrey Herf:
«Οι δεξιοί διανοούμενοι της Βαϊμάρης ισχυρίζονταν ότι βρίσκονταν σε επαφή με τη “ζωή” ή την “εμπειρία”, κι ότι έτσι ήταν προικισμένοι με μια πολιτική στάση πέραν πάσης ορθολογικής δικαίωσης. […] Υπήρχαν πολλά μέσα στη γερμανική ρομαντική παράδοση που δυσφημούσαν το ρόλο της λογικής στην πολιτική και έβλεπαν στην πολιτική πάνω απ’ όλα ευκαιρίες για αυτοπραγμάτωση, αυθεντική εμπειρία ή νέες ταυτότητες. Πρόκειται για τις αντιλήψεις για την πολιτική τις οποίες υποστήριζε και ο εθνικοσοσιαλισμός» (Αντιδραστικός Μοντερνισμός, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, σελ.31-32).Και μετά ο Κ. Πλεύρης, που είπε από τη μία να μας πείσει πόσο λογικός άνθρωπος είναι, κι από την άλλη να βρει «αποδείξεις» της φυλετικής υπεροχής και της δόξας των αρχαίων ημών προγόνων, μπλέχτηκε με τη Λογική. Όποιος όμως ανακατεύεται με τα πίτουρα…
Γιατί πώς να το κάνουμε: ο ορθολογισμός της αρχαίας ελληνικής σκέψης, με την ιδεολογία του εθνικοσοσιαλισμού, είναι η φωτιά με το νερό. Δεν παντρεύονται με τίποτα, όσο κι αν θα το 'θελαν ο Χίτλερ και οι νοσταλγοί του.
Κι επειδή ο Μάρτης δεν λείπει από τη Σαρακοστή, ας δώσουμε ένα επιπλέον παράδειγμα με το αγαπημένο θέμα του Κ. Πλεύρη, τους Εβραίους:
Α: Δεν γνωρίζω ούτε έναν Εβραίο, που να μη πιστεύει στο εξωφρενικόν, ότι οι Εβραίοι είναι ο εκλεκτός λαός του Θεού, ο οποίος ανέλαβε την υποχρέωσι με συμφωνία μαζί τους να τους καταστήση κυριάρχους εφ’ όλων των εθνών (Οι Εβραίοι, Όλη η Αλήθεια, σελ. 184).
Όχι Α: Προσωπικώς γνωρίζω Εβραίους, που δεν έχουν σχέσιν με τας διδασκαλίας του Ταλμούδ. Είναι Εβραίοι, στο θρήσκευμα. Δικαίωμά τους. Ανέρχονται οικονομικώς, κοινωνικώς κτλ. Εύγε τους. Αλλά αι μεσσιανικαί διδασκαλίαι περί παγκοσμίου επικρατήσεως δεν τους κατευθύνουν, στην ζωή και στην δράση τους. (Οι Εβραίοι, Όλη η Αλήθεια, σελ. 604-5).
Μιας και η τεχνολογία μας δίνει τη δυνατότητα, ας δούμε και στο παρακάτω βίντεο μία ακόμη περίπτωση όπου ο Πλεύρης παραμένει συνεπής με τον εαυτό του, τηρώντας ευλαβικά τον νόμο της μη αντίφασης, και τιμώντας τη μνήμη του Αριστοτέλη.
Κοινωνήστε γνήσια ελληνική, ορθολογική, πατριωτική παιδεία:
Την Μεγίστην Ελλάδα καταπολεμούν οι εγχώριοι γραικύλοι των οποίων το επιβεβλημένον κρέμασμα με βρίσκει ενθουσιωδώς σύμφωνον. Δοθείσης ευκαιρίας (Πας μη Έλλην Βάρβαρος, σελ. 17).
Την πρώτην ευθύνην έχουν οι υπουργοί (δήθεν) πολιτισμού. Όλοι των, άνευ ουδεμιάς εξαιρέσεως, πρέπει να απαγχονισθούν και λίγο τους είναι. Ας γίνη η αρχή κι από εκεί και πέρα θα ευρεθούν και οι άλλοι υπεύθυνοι, διά τα περαιτέρω (Πας μη Έλλην Βάρβαρος, σελ. 125).
Κάποιοι λοιπόν θέλουν κρέμασμα. Όταν έλθουν στην εξουσίαν άνδρες πατριωτικών ιδανικών ασφαλώς θα κρεμάσουν τους γραικύλους, άνευ δίκης κατά το «ακρίτους χρη τοις ένδεκα παραδούναι θανάτω ζημιώσαι» (Πας μη Έλλην Βάρβαρος, σελ. 129).
Σαφέστατα δηλώνω, ότι ούτε δικαστήρια πρέπει να γίνουν. Απλώς θα λειτουργή μία Επιτροπή Εξακριβώσεως, η οποία θα εξακριβώνη την ταυτότητα του προδότου, δια να μη γίνη λάθος και αμέσως θα παραδίδεται στο εκτελεστικό απόσπασμα κατά το Αρχαιοελληνικόν «ακρίτους χρη τοις ένδεκα παραδούναι θανάτω ζημιώσαι», που σημαίνει ότι αι προδόται θανατώνονται άνευ δίκης. Εξ άλλου μία επανάστασις, που ασχολείται με δικαστικάς αποφάσεις, αναιρεί τον εαυτόν της. Τα δικαστήρια αργότερα. (Η Επανάστασις, σελ. 22). σ.σ.: Τάδε έφη δικηγόρος!
Τέλος πάντων με ειλικρίνειαν σας λέγω, ότι αν οι Ιρανοί ρίξουν πυραύλους στους Εβραίους εγώ προσωπικά θα το απελάμβανα. Δεν λυπούμαι, τους Ιουδαίους, διότι είναι εγκληματίαι και όπως πάντοτε προετοιμάζουν συμφοράς, διά την ανθρωπότητα (Οι Εβραίοι,Όλη η Αλήθεια, σελ. 643).
Ωστόσον με την γλώσσα της ειλικρινείας θα υποστηρίξω δημοσίως, ότι ο παραγωγός της προσβλητικής δια τον Μ. Αλέξανδρον ταινία έπρεπε να είχε επικηρυχθή, αντί κάποιου σοβαρού ποσού. Η επικήρυξις θα προέβλεπε σύλληψιν του παραγωγού, πλήρη ομολογία του περί των εμπνευστών της ταινίας και εν συνεχεία απαγχονισμός του, ώστε να προειδοποιηθούν οι μισέλληνες, ότι δεν μπορούν ατιμωρητί να συκοφαντούν επιφανείς Αρχαιοελληνικάς προσωπικότητας. Υπερβολαί θα σκεφθήτε. Εάν όμως άνδρες ομοϊδεάται μου κατείχον την πολιτικήν εξουσίαν θα εφήρμοζαν παρομοίους υπερβολάς (Οι Εβραίοι, Όλη η Αλήθεια, σελ. 188).
Οι ομοφυλόφιλοι δεν πρέπει να αποκοπούν, από το κοινωνικόν σύνολον, απεναντίας πρέπει να συμβάλουν στην γενικήν πρόοδον, που θα πραγματοποιηθή, διά της εργασίας των, στην οδοποιΐαν (Οι Κίναιδοι, σελ. 23).
Αλλά τους πολιτικάντηδες, όταν έλθη η ώρα της εκκαθαρίσεως των λογαριασμών θα τους κρεμάσουν, διά πολύ σοβαρότερα εγκλήματα, πριν φθάσωμεν στο κεφάλαιον, περί ομοφυλοφίλων (Οι Κίναιδοι, σελ. 126).
Χρειάζονται λοιπόν χάριν της σωτηρίας του Ελληνισμού να ληφθούν μέτρα. Τι είδους μέτρα; Μόνο ένα: κρέμασμα των ενόχων της διαφθοράς (Οι Κίναιδοι, σελ. 136).
Εκείνους όμως κυρίως από τα ΜΜΕ, που προβάλλουν, διαδίδουν και υποστηρίζουν τον κιναιδισμό πρέπει να τους αντιμετωπίση αλλοιώς, όχι δηλαδή ως διεστραμμένους αλλά ως υπονομευτάς της Ελληνικής Εθνικής Κοινωνίας και αμέσως να τους συντρίψη ανηλεώς (Οι Κίναιδοι, σελ. 150).
Αν και όταν αλλάξουν τα πράγματα και αποκατασταθή ο νόμος και η τάξις στην χώρα, τότε από μόνοι τους οι κίναιδοι θα χαθούν, στην νύχτα του κοινωνικού περιθωρίου. Μέχρι τότε θα προκαλούν την αηδίαν. Τίποτε παραπάνω (Οι Κίναιδοι, σελ. 159).
Εχθροί της Βασιλείας είναι πρωτίστως οι εχθροί του Έθνους ή επί το ακριβέστερον οι αρνηταί της Ελλάδος. Διατί είναι εχθρός του Έθνους όποιος αντιτίθεται στην Βασιλεία; Διότι αρνείται τους θρύλους του Έθνους, οι οποίοι υλοποιούνται μόνον από Βασιλέα. [σ.σ.: Φοβερό επιχείρημα!] […] Όποιος αρνείται την Βασιλείαν αρνείται τα πεπρωμένα της Φυλής και τους εθνικούς θρύλους του Ελληνικού Λαού (Η Βασιλεία, σελ. 33-4).
Ο αγών εναντίον του κομμουνισμού αρχίζει με την ύπαρξι των κομμουνιστών και τελειώνει με την ολοκληρωτική εξαφάνισί τους. Η εξολόθρευσις του κομμουνισμού είναι για μας αμετακίνητο πατριωτικό καθήκον, που θα επιτελεσθή αδυσώπητα και σύμφωνα με τους ανηλεείς νόμους, που διέπουν κάθε πάλη επιβιώσεως. Ναι, θα είμαστε αμείλικτοι και σ’ αυτούς, όπως και σε κάθε εχθρό του λαού, που θα σταθή εμπόδιο στον αγώνα μας, για το καλό του έθνους. […] Όταν μιλώ για εξολόθρευση των κομμουνιστών εννοώ αποκλειστικά εκείνους τους γεννημένους προδότες, που διά της κομμουνιστικής ιδεολογίας ικανοποιούν την πνευματική τους διαστροφή (Ο Αντιδημοκράτης, σελ. 64).
Φυλή ανίκανη να δημιουργήση πολιτισμό, δεν είναι μονάχα φυλή ανίκανη να ζήση, είναι και φυλή που δεν δικαιούται να ζήση (Ο Αντιδημοκράτης, σελ. 72).
Νομίζω ότι κάτι τέτοιο, ο αποκεφαλισμός δηλαδή, αξίζει στους γραικύλους. Θα τον μελετήσωμεν, ως τεχνικόν θέμα. Πάντως ουδείς εξ εκείνων θα γλυτώση. Έλεος δεν θα υπάρξη. Όσοι μάλιστα απεβίωσαν θα εκταφούν, τα σώματά των θα ριφθούν εκτός Ελλάδος, κάπου στη θάλασσα και τα ονόματά των θα διαγραφούν, από τα δημοτολόγια κι από όπου αναφέρονται, καθ’ οιονδήποτε τρόπον. Έτσι ακριβώς έπραττε η θαυμαστή σας Αθηναϊκή Δημοκρατία. Θα την μιμηθώμεν (Η Επανάστασις, σελ. 180).
Οι ιδιοκτήται των [ΜΜΕ] είναι χρηματάνθρωποι, αρνησιπάτριδες, κοκαϊνομανείς, ομοφυλόφιλοι, αστράτευτοι, που ενσυνειδήτως υπονομεύουν την Ελλάδα. Δι’ αυτό επιβάλλεται ο ατιμωτικός θάνατός των, δια βασανιστηρίων (Η Επανάστασις, σελ. 231).
Μαζί με τους βουλευτάς θα πληρώσουν και όλοι οι Ακαδημαϊκοί και η πλειοψηφία των πανεπιστημιακών, που γνωρίζει την τραγικήν αλήθειαν και αδιαφορεί ή μάλλον συμβάλλει στην παρακμήν, με τας εθνοδιαλυτικάς θεωρίας των. Τους αναμένει η αγχόνη. Τέτοια καθάρματα που είναι τέτοιο τέλος τους αξίζει (η Επανάστασις, σελ. 236).
Αλλά οι γραικύλοι διαδίδουν το ψεύδος περί πολυπολιτισμικής Ελλάδος. Γνωρίζομεν ποίοι διαδίδουν αυτά τα μισελληνικά ψεύδη και δεν πρόκειται να γίνη λάθος το πρώτον 24ωρον, στους λαιμούς, που θα σφίγξωμεν (η Επανάστασις, σελ. 237).
Ο κομμουνισμός και η δημοκρατία είναι δυο μορφές εθνικής προδοσίας, τόσο φανερές για όσους ξέρουν τα πράγματα, ώστε δικαιώνομαι απολύτως όταν λέγω πως η διαφορά μεταξύ προδοτών και κομμουνιστών βρίσκεται στο ότι υπάρχουν προδότες, που δεν είναι κομμουνιστές, γιατί είναι δημοκράτες (Ο Αντιδημοκράτης, σελ. 66).
Ειδικά το τελευταίο αυτό απόσπασμα αξίζει να αντιπαραβληθεί με τις δηλώσεις του ίδιου του γιου του Πλεύρη, του Θανούλη:
Πρόκειται για μία ακόμη παραβίαση του νόμου της μη αντίφασης. Πώς γίνεται να αποδέχεσαι την ιδεολογία του πατέρα Πλεύρη, με μόνη απόκλιση να πιστεύεις και στη δημοκρατία; Όπως και να έχει πάντως, δύο είναι τα ενδεχόμενα:
Πρώτον, ο Θανούλης πιστεύει ειλικρινά στη δημοκρατία, οπότε σύμφωνα με τον πατέρα του είναι προδότης, με ότι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον του τρυφερού λαιμού του. Κι εκτός από προδότης, είναι βλάκας και άσχετος, σύμφωνα πάντα με τον πατέρα του. Διότι ο πατήρ Πλεύρης λέει: «Δεν πιστεύω, ότι ο κοινοβουλευτισμός μπορεί να διορθώση την κατάστασι, την οποίαν ο ίδιος εδημιούργησε. Μόνον βλάκες ή άσχετοι θα επίστευαν εις κάτι τέτοιο» (η Επανάστασις, σελ. 89).
Δεύτερον, όταν ο Θανούλης λέει ότι πιστεύει στη δημοκρατία, μας κοροϊδεύει. Εκμεταλλεύεται απλώς τα προνόμια που η δημοκρατία του παρέχει, μέχρι να βρει την ευκαιρία να την καταλύσει, μένοντας έτσι πιστός στην πατρική διδασκαλία.
Ας μας πουν, πατέρας και γιος, τι από τα δύο ισχύει.
Θα πρέπει πάντως να ομολογήσω, ότι τουλάχιστον στα παραπάνω ο Κώστας Πλεύρης είναι συνεπής με τον εαυτό του. Με υποδειγματική συνέπεια διακηρύττει θάνατο σε γραικύλους, βουλευτές, κομμουνιστές, δημοκράτες, αντιβασιλικούς, ομοφυλόφιλους, αλλόφυλους, πανεπιστημιακούς, επιχειρηματίες, οπαδούς της πολυπολιτισμικότητας. Με λίγα λόγια: Θάνατο σε όσους δεν συμφωνούν μαζί του, και όσους δεν γουστάρει.
Για άλλη μία φορά να συγχαρούμε το κοπάδι του που τον παίρνει στα σοβαρά, και αλαλάζει από χαρά όποτε τον βλέπει στο βήμα. Και ποιο είναι αυτό το κοπάδι; Αυτό ας το δούνε όσοι επιμένουν ότι ο Πλεύρης είναι απλά γραφικός.
Ιδού ο ΛΑ.Ο.Σ. του Πλεύρη:
Όσοι δεν θέλουν να δουν ή να πιστέψουν ότι ο Πλεύρης είναι ο ιδεολογικός πατέρας του ΛΑ.Ο.Σ., απλά εθελοτυφλούνε. Και πέφτουν θύματα της τακτικής Καρατζαφέρη να τον απομακρύνει, τουλάχιστον από το προσκήνιο, μέχρι να πάρει την εξουσία. «Μέχρι να έρθει η ώρα», όπως λένε αναμεταξύ τους τα μέλη του ακροδεξιού μορφώματος, και κλείνουν το μάτι.
Γιατί αρκεί να ανατρέξουμε στο πρόσφατο παρελθόν, για να διαπιστώσουμε τι γλείψιμο έριχνε ο Καρατζαφέρης και ο Άδωνις στον παράφρονα φασίστα. Διαβάστε αποσπάσματα από ομιλία τους στις 18 Ιουνίου 2003 (Πηγή: http://www.iospress.gr/ios2008/ios20080113.htm).
Καρατζαφέρης: «Πρέπει, λοιπόν, να επιταχύνουμε το βήμα μας. Και το βήμα επιταχύνεται όταν έχει ιδεολογικό υπόβαθρο. Και νομίζω όλοι συμφωνείτε ότι αρκετά τεμπέλιασε ο Κώστας ο Πλεύρης και πρέπει ν' αρχίσει τις εβδομαδιαίες του εκπομπές στο "Τηλεάστυ". […] Θα κλείσω με κάτι για να μπω στη μύτη του "Ιού" της "Ελευθεροτυπίας". Την πρώτη μας κυβέρνηση θα την ορκίσουμε στη Μητρόπολη. Τη δεύτερη στην Αγιά Σοφιά».
Άδωνις: «Μου ζητήθηκε από το φίλο μου τον κ. Λιακόπουλο να κάνω μια ομιλία για τον Μέγα Αλέξανδρο. Οφείλω όμως να ομολογήσω ότι αισθάνομαι μεγάλη αμηχανία να κάνω ιστορική διάλεξη ενώπιον του Κώστα του Πλεύρη ["μπράβο", "μπράβο"]. Αυτό θα ήταν τουλάχιστον ύβρις, για όσους γνωρίζουν τις ιστορικές γνώσεις τις οποίες έχει».
Δώστε προσοχή τώρα σε μία άλλη δήλωση του Καρατζαφέρη:
«Με την 21η Απριλίου ήμουνα. Με την 22α Απριλίου δεν ήμουνα. Διότι την 22α Απριλίου έπρεπε οι φαύλοι να έχουν πληρώσει. Αυτό ήταν το λάθος. Αυτό το λάθος πληρώνουμε σήμερα» (Πηγή: http://www.iospress.gr/ios2002/ios20021020a.htm ).
Συγκρίνετε αυτή τη δήλωση του Καρατζαφέρη, με το παρακάτω απόσπασμα του Πλεύρη:
«Απευθύνομαι στον ΕΝΑΝ, που έτσι ή αλλιώς θα κατορθώση να επιβληθή, με μοναδικό σκοπό το ύψιστον ιδεώδες της σωτηρίας της Ελλάδος. Δια να επιτύχη δεν αρκεί η κατάκτησις της εξουσίας, απαιτείται αμέσως κατόπιν η εφαρμογή ενός προγράμματος 24 ωρών και μετά βλέπομεν. Στο πρώτον 24ωρον της εξουσίας ΕΚΕΙΝΟΥ ΤΟΥ ΕΝΟΣ πρέπει να γίνη έργον 100 χρονών, δια να ξεβρωμίση ο τόπος, από την βοθρικήν σήψιν, που τον πνίγει. Η προσπάθεια του Συνταγματάρχου Γεωργίου Παπαδόπουλου απέτυχε δι’ άγνωστον ψυχολογικόν αίτιον» (Η Επανάστασις, σελ. 231-2).
Προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου ότι η ομοιότητα των δύο παραπάνω δηλώσεων είναι απλά συμπτωματικές. Προσπαθώ…
Και για να μην ξεχνιόμαστε, θαυμάστε στο παρακάτω βίντεο ένα ποτ-πουρί από τον εναγκαλισμό του Πλεύρη με τα μεγαλοστελέχη του ΛΑ.Ο.Σ., καθώς και αποσπάσματα από την προεκλογική ομιλία του Πλεύρη το 2004, τότε που ήταν υποψήφιος με το ΛΑ.Ο.Σ. Τότε που ο Καρατζαφέρης «δεν είχε προσέξει» ακόμα πόσο «ακραίος» ήταν ο συνιδρυτής του κόμματός του. Ήταν πολύ δύσκολο άλλωστε να το καταλάβει.
Στις βουλευτικές εκλογές του 2004, ο Κώστας Πλεύρης κατέβηκε στην Α' Αθηνών, και βγήκε πρώτος σε ψήφους για το ΛΑ.Ο.Σ.
Στις εκλογές του 2007, ο Καρατζαφέρης απομακρύνει τον "ακραίο" Κώστα, κρατάει όμως το όνομα "Πλεύρης", και κατεβάζει τον γιο του Θάνο στην ίδια εκλογική περιφέρεια. Και πάλι ο υιός (αυτή τη φορά) Πλεύρης βγαίνει πρώτος σε ψήφους.
Σκεφτείτε το λίγο, την επόμενη φορά που θα δείτε τους βουλευτές του ΛΑ.Ο.Σ. να χαριεντίζονται για πολλοστή φορά σε κάποια εκπομπή της σόουμπιζ, και να διαφημίζουν το "ανθρώπινο" προσωπό τους:
Από τι είδους άνθρωπο πηγάζει η ιδεολογία τους, και εμπνέεται ο σκληρός πυρήνας των ψηφοφόρων τους!
Φυσικά οι οπαδοί του ΛΑ.Ο.Σ., όσοι τουλάχιστον εξ αυτών είναι σωστά δασκαλεμένοι στη νέα στρατηγική του Ηγέτη τους, θα μας αντιτείνουν ότι όλα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με το κόμμα τους, ή άντε (στη χειρότερη) ότι αποτελούν παρελθόν. Και για «αποδείξεις» θα μας παραπέμψουν στις επίσημες θέσεις και ανακοινώσεις, στα ψηφοδέλτιά τους και τα σχετικά τερτίπια τους: αντιρατσιστικές επιτροπές, συμμετοχή μαύρων, ομοφυλόφιλων, μουσουλμάνων κλπ. Και βεβαίως αποστασιοποίηση από «ακραία» άτομα.
Ωραία και καλά όλα αυτά. Έλα όμως που του προέδρου τους του έχει «ξεφύγει» και ο λόγος που προέβη σε αυτό το πολιτικό «λίφτινγκ». Δεν θα βαρεθούμε να τα ξαναλέμε, και να παραθέτουμε τα λόγια του ίδιου του Καρατζαφέρη:
«Σε ευχαριστώ πολύ. Θα ήθελα να έχεις εμπιστοσύνη και στη στρατηγική μας και στην τακτική μας. Θα ήθελα δε περισσότερο από κάθε τι άλλο, για να μπορέσω να διευκρινίσω ορισμένα πράγματα σε έντιμους, καλούς και πιστούς αγωνιστές σαν και σένα. Αυτές τις ημέρες παίζεται μια πολύ ωραία ταινία στους κινηματογράφους, με παραποιημένη αν θέλεις την ιστορία. Σε παραπέμπω να δεις την "Τροία" και να δεις πώς έπεσε η Τροία και θα καταλάβεις αρκετά απ' τα θέματα που απασχολούν τώρα το μυαλό σου. Η ρήξη και ανατροπή γίνεται με πολλούς τρόπους κι εμείς επιλέξαμε τον πιο προσφορότερο τρόπο για να μπορέσουμε να πετύχουμε το σκοπό μας. Άφησε λοιπόν σε μας που είμαστε στο τιμόνι να επιλέξουμε πώς θα φέρουμε τα καλά αποτελέσματα της ρήξης και ανατροπής, με ποια μέθοδο και με ποια προτεραιότητα».
«Ο πολιτικός μας λόγος πρέπει να είναι ιδιαίτερα περίτεχνος. Από τη μια πλευρά καταγγελτικός γι' αυτά τα οποία κάνει η Ν.Δ. κι από την άλλη πλευρά συνάμα να ρίχνει γέφυρα για να περάσει ο δυσαρεστημένος ψηφοφόρος σε εμάς. Ενας πολύ δύσκολος συνδυασμός. Επιθετικότητα και διαλεκτικότητα (sic). Πρέπει λοιπόν να αποφύγουμε από δω και πέρα τις οποιεσδήποτε αγκυλώσεις δημιουργούσαν προσκόμματα στο να έρθει προς εμάς αυτό το κομμάτι του εκλογικού σώματος. Στρογγυλοποιήσαμε ορισμένα πράγματα. Είπαμε με άλλα πράγματα αυτά τα οποία πάντα εμφορούν την ψυχή μας (sic). Είναι αυτή η νέα πολιτική».
(Πηγή: http://www.iospress.gr/ios2006/ios20060325.htm)
Εάν όλο αυτό το δημοκρατικό περιτύλιγμα της «νέας πολιτικής» είναι, όπως ομολογεί ο ίδιος ο Καρατζαφέρης, ο «Δούρειος Ίππος» του, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει και ο πλέον αφελής ποιοι είναι οι «σύντροφοι», που κρύβονται μέσα.
Και περιμένουν, να «έρθει η ώρα».
[Η επεξεργασία όλου του οπτικοακουστικού υλικού ήταν δουλειά του αγαπημένου σας «μισέλληνα» Spy. Θα τον «περιποιηθούν» κι αυτόν δεόντως οι «πατριώτες», όπως και όλους μας, όταν «έσεται ήμαρ». Για την ώρα, ας αρκεστούν να μας παίρνουν μάτι από την οπίσθια οπή του «Δούρειου Ίππου» τους.]
_____________________________
Παλιά σχόλια (63)