Η εποχή της μεταπολίτευσης μπορεί να διακριθεί σε τρία στάδια που οριοθετούν τις μεταβάσεις της ελληνικής κοινωνίας ανάλογα με τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης σε κάθε χρονική στιγμή. Αυτά τα στάδια δεν είναι διακριτά μεταξύ τους αλλά το επόμενο στάδιο αναπτύσσεται και ωριμάζει μέσα στο προηγούμενο ως απότοκο πολιτικών διεργασιών για τον έλεγχο της κοινωνίας. Κοινός παρονομαστής είναι η καλλιέγεια του φόβου και της ανασφάλειας έτσι ώστε ο έλεγχος επάνω στη λαϊκή μάζα να καθιστάται ευχερέστερος στον ασφυκτικό του χαρακτήρα.
Μετά την πτώση της χούντας η κρατική και στρατιωτική τρομοκρατία παραχώρησαν τη θέση τους στην πολιτική πόλωση, με αυτόν τον τρόπο οι πολίτες μαζί με την ελπίδα είχαν να αντιμετωπίσουν και το φόβο του μέλλοντος. Έτσι ενώ οι κομματικές αντιπαραθέσεις συνέχιζαν από το σημείο που είχαν σταματήσει το 1967, εν τούτοις το στοίχημα της πολιτειακής σταθερότητας ήταν η βασική συνθήκη για να συνεχίσει η άρχουσα τάξη τον πόλεμο με άλλα περισσότερο "ειρηνικά" μέσα.
Με αυτό τον τρόπο πορεύτηκε η πρώτη περίοδος της μεταπολίτευσης που θα την ονομάσουμε εποχή της πολιτικής καταστολής. Η εποχή της πολιτικής καταστολής διεύρυνε την ισχύ της σε μια συνεχή διελκυστίνδα με τους πολίτες πειραματιζόμενη με τον άτεγκτο κρατικό παρεμβατισμό στις κοινωνικές εκδηλώσεις. Μεταξύ αυτών των εκδηλώσεων συγκαταλέγονται οι ετήσιες εκδηλώσεις του Πολυτεχνείου που είχαν αποκτήσει ίσως το σημαντικότερο συμβολικό χαρακτήρα απέναντι στο κράτος, την άρχουσα τάξη αλλά και τους εξωτερικούς παράγοντες επιρροής. Διότι στο ιδεολογικό επίπεδο η πόλωση δεν έδειχνε διατεθειμένη να καταθέσει τα όπλα της και ταυτόχρονα προμελετούσε το επόμενο βήμα της όταν θα είχαν εξαντληθεί οι δυνάμεις της.
Αυτό το βήμα προμελετήθηκε και μετά το 1981 κι έφτασε στην ώρα της απόφασης περίπου με την είσοδο της χώρας στη ζώνη του ευρώ. Τότε άρχισε η εποχή της οικονομικής καταστολής, κατά τα φαινόμενα μια περίοδος που έχει ακόμα δρόμο μπροστά της. Το κύριο χαρακτηριστικό αυτής της περιόδου είναι η κοινωνική διάσπαση, η τόνωση των ανισοτήτων και η απομυθοποίηση των πολιτικών αποχρώσεων προς ώφελος των ακραίων. Όπως στην περίοδο της καταστολής το κράτος προσπαθούσε να βρει τρόπους για να μεταβεί στην οικονομική καταπίεση, έτσι και σήμερα υπάρχουν πολλά σημάδια πως η επόμενη περίοδος θα έχει περισσότερο άυλο χαρακτήρα.
Κι αυτή, αν δεν αντιταχθούμε, θα είναι η περίοδος της πνευματικής καταστολής, που θα χαρακτηρίζεται από την παραίτηση και την αποχαύνωση ως αποτελεσματικότερα όπλα απέναντι στο λαϊκό έρεισμα για περισσότερα κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά δικαιώματα.
Το βίντεο που βάζω σήμερα, έχει δύο μέρη. Παρουσιάζω τώρα το πρώτο μέρος με το δεύτερο να ακολουθεί μέσα στη μέρα, λόγω τεχνικών προβλημάτων δεν μπόρεσα να το ολοκληρώσω ακόμα. Πρόκειται για δύο εκπομπές του Καρατζαφέρη από την εποχή που το πρώτο του κανάλι, η TV-PRESS, κυκλοφορούσε σε βιντεοκασέτες. Το πρώτο βίντεο είναι μια επιλογή από μια ωριαία εκπομπή που βγήκε αμέσως μετά τα επεισόδια του Πολυτεχνείου το 1985, δηλαδή τότε που έγινε η δολοφονία του Μιχάλη Καλτεζά. Αρκετά πλάνα βλέπουν για πρώτη φορά το φως της ιντερνετικής δημοσιότητας ενώ ορισμένα πλάνα, κυρίως των επισοδίων στο Χημείο, έχουν παρουσιαστεί και στο YouTube, ίσως να προέρχονται από την ίδια βιντεοκασέτα.
Ενώ ο σχολιασμός του Καρατζαφέρη και του καλεσμένου του δικηγόρου Μιχάλη Μελά έχουν την προσωπική τους αξία όσο και το ιστορικό πλαίσιο το οποίο καλούνται να σκιαγραφήσουν ως εκπρόσωποι της Δεξιάς -κι ακόμη δεξιότερα- το ιδιαίτερο σημείο που προσπαθώ να τονίσω είναι ότι ακόμα και η πολιτική του Ανδρέα Παπανδρέου ακολουθούσε πιστά αυτό που ονόμασα πιο πάνω εποχή της πολιτικής καταστολής. Προσδεδεμένος πανηγυρικά στο άρμα της εξουσίας, ο Ανδρέας Παπανδρέου προσπαθούσε εκείνη την εποχή, με το λαϊκισμό και τον πολιτικαντισμό, να εξαραιώσει ειδικά τις φωνές που προέρχονταν από την Αριστερά. Το δεύτερο βίντεο, με τα επεισόδια του 1987 δείχνει την σταθερή πολιτική του επάνω σε αυτό το ζήτημα μέχρι να κατακρημνιστεί ο προσωπικός του μύθος το 1989.
Το Repression αφιερώνεται στη μνήμη του Καλτεζά και του Αλέξη Γρηγορόπουλου.
ΥΓ. Αφήνω σε εσάς την ευκαιρία να ανακαλύψετε μερικά διασκεδαστικά σαρδάμ που κάνει ο φύρερ.