Η συναυλία συμπαράστασης της Χαρούλας Αλεξίου για τις απολυμένες καθαρίστριες του ΥΠ.ΟΙΚ. και οι χιλιάδες κόσμου που έδωσαν το παρών στο Σύνταγμα ήταν ασφαλώς ένα ηχηρό επικοινωνιακό χαστούκι στην κυβέρνηση Σαμαρά. Γι αυτό και την άλλη μέρα ένα μέρος της γραφικής συνιστώσας της Νέας Δημοκρατίας αντέδρασε δημοσίως -οι υπόλοιποι, σαφώς πιο έξυπνοι, κράτησαν τα προσχήματα και έβραζαν μόνο σιωπηλά.
Η πανάξια κυβερνητική εκπρόσωπος Σοφία Βούλτεψη -πανάξια, γιατί αντανακλά με τον πιο αντιπροσωπευτικό τρόπο όλη τη σοβαρότητα που εκπέμπει αυτή η κωμική αλλά επικίνδυνη παρέα που εδώ αποκαλούν «κυβερνητική σύνθεση»- θεώρησε, καθισμένη στα παράθυρα, «ύβρη και προσβολή να ασχολούμαστε όλη μέρα με τις καθαρίστριες, ενώ έχουμε ενάμισυ εκατομμύριο ανέργους». Διότι η κ. Βούλτεψη, που, επαναλαμβάνουμε, εκπροσωπεί την κυβέρνηση Σαμαρά, πονάει για όλους τους άνεργους και δεν το αντέχει ψυχικά να βλέπει εκδηλώσεις μόνο για τις καθαρίστριες.
Τα ίδια πάνω-κάτω είπε από παραθύρων και το άλλο πανάξιο (για τους ίδιους λόγους) στέλεχος, ο Άδωνις Γεωργιάδης. Ο οποίος δέχεται, είπε, ότι είναι φοβερό το να μένει κάποιος άνεργος, «αλλά αυτό δεν μπορεί να ισχύει μόνο για τις συγκεκριμένες καθαρίστριες, που τις κάνει συναυλία η κα Αλεξίου, αλλά και για την καθαρίστρια του MEGA που μπορεί να μείνει χωρίς δουλειά». Ενώ λίγο αργότερα, γεμάτος οργή και αγωνία, αναρωτήθηκε «εάν η καθαρίστρια του MEGA είναι κατώτερη από την καθαρίστρια του ΥΠ.ΟΙΚ. και εάν η κα Αλεξίου θα κάνει συναυλία και για την καθαρίστρια του MEGA» και συμπλήρωσε αγανακτισμένος «για να τελειώνουμε με το λαϊκισμό στη χώρα».
Γιατί και ο κ. Γεωργιάδης, όπως ακριβώς και η κ. Βούλτεψη, επίσης πονάει όλους τους άνεργους και δεν αντέχει να τους βλέπει χωρίς συναυλία συμπαράστασης. «Πονάμε για την ανεργία απ' όπου κι αν προέρχεται», θα μπορούσε να είναι το νέο σλόγκαν της κυβέρνησης και των μιντιακών παπαγάλων. Θέλουν εν ολίγοις να βλέπουν πανομοιότυπα δυναμικό αγώνα από κάθε κλάδο απολυμένων θυμάτων της κυβέρνησης Σαμαρά.
Δεν το θέλουν βέβαια, γιατί αν συνέβαινε αυτό δεν θα ήξεραν που να κρυφτούν ή πιο ελικόπτερο να πρωτοπάρουν, αυτοί και ο Σαμαράς τους. Αυτό που θέλουν και πασχίζουν να επιτύχουν ξεστομίζοντας αυτές τις αρλούμπες είναι να στρέψουν τον ένα κλάδο απολυμένων εναντίον του άλλου και να βάλουν φρένο στη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη μεταξύ των άνεργων που είναι σαφώς επικίνδυνη για την κυβέρνηση μιας και στρέφεται εναντίον της. Θέλουν οι υπόλοιποι απολυμένοι, κυρίως του ιδιωτικού τομέα, των επιχειρήσεων δηλαδή που η κυβέρνηση Σαμαρά κόσμησε με λουκέτα, να αναρωτηθούν «κι εμείς άνεργοι είμαστε, τι παραπάνω έχουν οι καθαρίστριες από εμάς για να τις στηρίξουμε;» και έτσι να επέλθει η διχόνοια και η διαίρεση στην εργατική τάξη και άρα η μακροβιότητα της βασιλείας Σαμαρά.
Δεν ήταν, όμως, μόνο από το στρατόπεδο της κυβέρνησης οι «συμπονετικοί για όλους τους άνεργους». Στο ίδιο ακριβώς μήκος κύματος για το θέμα ξεπετάχτηκε και το ίσως πιο διάσημο λαμόγιο της Χούντας του Παπαδόπουλου:
Ο «δημοσιογράφος», μέσα σε πάρα πολλά εισαγωγικά, Νίκος Μαστοράκης, όταν εκτελούσε χρέη συνεργάτη της Χούντας είχε πείσει τους εξεγερμένους φοιτητές του Πολυτεχνείου να παρευρεθούν στην τηλεοπτική του εκπομπή και να μιλήσουν ελεύθερα για όσα συνέβησαν, υποσχόμενος ότι δεν θα τους συμβεί τίποτα. Μετά την εκπομπή, και αφού τους ανέκρινε κανονικότατα για λογαριασμό της Χούντας, οι φοιτητές συνελήφθησαν και βασανίζονταν επί μέρες στα κολαστήρια της ΕΑΤ-ΕΣΑ. Όταν έπεσε η Χούντα εξαφανίστηκε για χρόνια στην Αμερική και, αφού τον ξέπλυνε ο χρόνος, επανήλθε αναλαμβάνοντας στην ελληνική ιδιωτική τηλεόραση εκπομπές που κάλυπταν ένα φάσμα μεταξύ μικροαστικής ψυχαγωγίας και απόλυτης σαχλαμάρας. Τώρα πια, με το καθεστώς Σαμαρά, είδε πάλι πεδίον δόξης λαμπρόν. Ξεθαρεύτηκε και άρχισε να εκφράζεται πολιτικά κατακρίνοντας τη Χαρούλα Αλεξίου επειδή εντάχθηκε στη «μηχανή προπαγάνδας» (ποιός μιλάει..) των απολυμένων καθαριστριών. Ενώ ο ίδιος παράλληλα, εμφανέστατα, έχει ενταχθεί στην υπαρκτή μηχανή προπαγάνδας της κυβέρνησης παπαγαλίζοντας επακριβώς όλα όσα είπαν επί του θέματος στα παράθυρα ο Γεωργιάδης και η Βούλτεψη. Δεν αποτελεί βέβαια και καμιά έκπληξη. Κάποιος που αποτέλεσε λαμόγιο της Χούντας, αν δεν αφυπνιστεί επί κυβερνήσεως Σαμαρά, πότε θα αφυπνιστεί;