Η διαχωριστική γραμμή μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και χρυσής αυγής
έχει γίνει σχεδόν αόρατη τα τελευταία χρόνια.
Αργά αλλά σταθερά, η
Νέα Δημοκρατία πηγαίνει πίσω ολοταχώς, επιστρέφοντας σε εποχές όπου χουντικοί,
βασιλικοί και άλλοι διάφοροι ακροδεξιοί έβρισκαν εκεί καταφύγιο.
Τελευταίο επεισόδιο, ο οδηγός του Τραγάκη, ο οποίος σε
φωτογραφία φαίνεται να χαιρετά ναζιστικά.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η δικαιολογία του νεοδημοκράτη
οδηγού, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ είπε ότι δεν είναι χρυσαυγήτης απλά “ έχει
κοινωνικές σχέσεις με μέλη της.”
Εδώ που τα λέμε έχει τα δίκια του ο άνθρωπος.
Τον καλέσανε οι
χρυσαυγίτες για φαγητό, ήρθαν στο τσακίρ κέφι και άρχισαν οι άλλοι να χαιρετάνε ναζιστικά, τι να κάνει, να τους προσβάλει;
Πάλι καλά να λέμε που
έμειναν μόνο στις χαιρετούρες, θα μπορούσε να είναι πολύ χειρότερα τα πράματα, πχ
-από ευγένεια πάντα- να αναγκαστεί το παιδί να συμμετέχει σε κάνα μαχαίρωμα
μετανάστη, να κάψει καμιά Συναγωγή...
Πάντως, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, δεν είναι μόνο
τα δικά μας τα “ Άρια” ζωντόβολα που όταν
πάνε στα βόρεια κλίματα οι εκεί ομοϊδεάτες τους τούς παίρνουν στο κυνήγι γιατί
τους περνούν για βορειοαφρικανούς.
Η μαλακία πάει σύννεφο στην γειτονιά μας γενικότερα, όπως πχ
πρόσφατα κάποιος Σλαβομακεδόνας Petar Popovski δήλωσε ότι:
“ Οι Έλληνες κατάγονται από την Νότια Αίγυπτο και είναι αυτό
που αποκαλούμε "γύφτοι", ενώ εμείς οι Μακεδόνες έχουμε Άριο αίμα και Άριο χρώμα δηλαδή είμαστε λευκοί
με μπλε μάτια και ξανθά μαλλιά.”
Προσωπικά δεν με πειράζει καθόλου να με αποκαλούν γύφτο, αλλά
αναρωτιέμαι αν ο ...Άριος Σλάβος έχει ακούσει τίποτα για το τι πίστευαν οι φίλοι
του οι Άριοι στην ναζιστική Γερμανία για τους Σλάβους γενικότερα...
Λίγο πιο ανατολικά, στην Τουρκία του χαλίφη Ερντογάν που πρόσφατα
απαγόρευσε το τουίτερ και το γιου-τιούμπ, ο Όμηρος είναι απλά Ανατολίτης συγγραφέας
που έγραφε τα έργα του σε κάποια ανατολίτικη διάλεκτο, μιας και τα Ελληνικά
προκαλούν αλλεργία στο εθνικιστικό-στρατιωτικό κατεστημένο που κυβερνά την χώρα
διαχρονικά.
Σαν την Τουρκική Τριήρη που κάποτε θα ταξίδευε
στην μεσόγειο μεταλαμπαδεύοντας τα φώτα του αρχαίου Τουρκικού πολιτισμού στην περιοχή,
αλλά τελικά την παράτησαν στο λιμάνι της Μασσαλίας, όπου και βούλιαξε ξεχασμένη.
Και μια που λέμε για την νότια Γαλλία, θυμάμαι πριν κάποια
χρόνια κάνοντας βόλτες στην Νίκαια, μια Γαλλίδα φίλη να μου εξηγεί ότι το όνομα
της πόλης έχει ρίζες σε κάποιον Άγγλο περιηγητή που βλέποντας την περιοχή από
μακριά αναφώνησε: “ Oh Nice”
και έτσι από τότε την λένε Nice!
Πάλι καλά που δεν τον είχε πιάσει κάνα κόψιμο και δεν αναφώνησε
“Oh Crap” θυμάμαι ότι της απάντησα,
με σοβαρό ύφος.
Αλλά αυτή είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία, ας μείνουμε στους
Βαλκάνιους βλαμμένους που μας αφορούν άμεσα.
